اثر تنوع‌بخشي در پرتفوي تسهيلات بر ريسك اعتباري بانك ها

The effect of diversification of the credit portfolio on bank’s credit risk

مديريت پرتفوي و اتخاذ تركيب بهينه پرتفوي تسهيلات توسط بانك ها به‌عنوان يكي از تأثيرگذارترين عوامل بر ريسك اعتباري بانك ها شناخته شده است. دو راهبرد عمده در اين زمينه عبارت‌اند از: تنوع بخشي در مقابل تمركزگرايي. در اين مطالعه، ابتدا روند تنوع بخشي در پرتفوي تسهيلات نظام بانكي كشور بررسي شده، سپس رابطه بين تنوع بخشي در پرتفوي تسهيلات و ريسك اعتباري بانك ها آزمون شده است. شايان ذكر است به‌منظور اندازه گيري تنوع بخشي در پرتفوي تسهيلات بانك ها از دو دسته شاخص هاي ساده و شاخص هاي معيار (فاصله) بهره گرفته شد. شواهد تجربي اين مطالعه در قالب مدل اقتصادسنجي داده هاي تلفيقي براي نمونه اي شامل شانزده بانك داخلي در دوره زماني 1385 1390 به‌دست آمده است. يافته هاي مطالعه حاضر بيان مي‌كند افزايش تنوع بخشي در پرتفوي تسهيلات به افزايش ريسك اعتباري بانك ها منجر مي شود و اين رابطه مستقل از نوع مالكيت بانك (دولتي، غيردولتي) است.

The credit portfolio management and the optimal credit portfolio selection are identified as one of the most effective factors in banks’ credit risk. Two main strategies in this regard include diversification versus concentration. In this study, at first, the status of diversification of Iran’s banking sector is analyzed, then the relationship between diversification of the credit portfolio and credit risk is considered. It should be noted that in order to measure credit portfolio diversification two set of naive indexes and benchmark (distance) indexes is used. The empirical evidences have obtained through a panel data analysis in a sample of 16 Iranian banks during 2006 to 2011 time period. The findings indicate that increase in credit portfolio diversification lead to increment in bank’s credit risk and this relationship is independent of the type of bank ownership.