تأثير هشت هفته تمرين ورزشي تركيبي بر استرس اكسيداتيو و پراكسيداسيون ليپيدي در زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع دو

The Effect of an Eight Week Combined Exercise Training on Oxidative Stress and Lipid Peroxidation in Postmenopausal Women with Type 2 Diabetes

مقدمه: سطوح پايه اي استرس اكسيداتيو و پراكسيداسيون ليپيدي در بيماران ديابتي نوع دو از حد نرمال بالاتر است. بنابراين با توجه به اينكه تمرينات ورزشي و به ويژه تمرينات تركيبي تأثير مثبتي بر وضعيت آنتي اكسيداتيو افراد سالم دارند؛ هدف اين تحقيق بررسي تأثير هشت هفته تمرين ورزشي تركيبي بر استرس اكسيداتيو و پراكسيداسيون ليپيدي در زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع دو تعيين شد. روش بررسي: در اين تحقيق نيمه تجربي، 27 نفر از زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع دو شهر يزد به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفي به دو گروه تجربي (13 نفره) و كنترل (14 نفره) تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه در تمرينات ورزشي تركيبي شركت كردند، اما گروه كنترل در طي اين مدت در هيچ برنامه تمرين ورزشي شركت نداشتند. متغيرهاي سوپراكسيد ديسموتاز (SOD)، كاتالاز (CAT)، مالون دي آلدئيد (MDA)، قند خون ناشتا (FBS) و درصد چربي بدن آزمودني ها قبل و بعد از 8 هفته تمرين در هر دو گروه اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و مستقل تجزيه و تحليل شدند. نتايج: سطوح سرمي SOD و CAT گروه تجربي پس از هشت هفته تمرين ورزشي تركيبي به طور معني داري افزايش (به ترتيب 000/0=P و 001/0=P) و MDA كاهش يافت (036/0=P). همچنين، FBS (005/0=P) و درصد چربي بدن (000/0=P) آزمودني هاي گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل كاهش يافت. نتيجه گيري: به نظر مي رسد وضعيت استرس اكسيداتيو و پراكسيداسيون ليپيدي زنان يائسه مبتلا به ديابت نوع دو در گروه تجربي پس از هشت هفته تمرين ورزشي تركيبي در مقايسه با گروه كنترل بهبود مي يابد.

Introduction: The basic levels of oxidative stress and lipid peroxidation is higher than normal in patients with type 2 diabetes. Therefore, due to the positive effects of exercise training (especially combined exercise training) on oxidative stress and lipid peroxidation in healthy people, the purpose of this study was to investigate the effect of an 8 week combined exercise training (Aerobic and Resistance) on oxidative stress and lipid peroxidation in postmenopausal women with type 2 diabetes. Methods: In this semiexperimental study, 27 postmenopausal women with type 2 diabetes (age 55.30&plusmn;4.1 years old, BMI 26.47&plusmn;3.08 kg/m2) from Yazd city were purposefully selected and randomly divided into experimental (n=13) and control (n=14) groups. The experimental group participated in an eight week combined exercise training (three session per week), but during this period, the control group did not participate &nbsp;in any exercise training program. Superoxide dismutase (SOD), catalase (CAT), malondialdehyde (MDA), fasting blood sugar (FBS) and body fat percent were measured before and after the eightweek combined exercise training. Data were analyzed using paired and independent ttest. Statistical significance was set at P < 0.05. Results: Serum SOD and CAT levels significantly increased (p = 0.000 and p = 0.001 respectively) and the MDA levels decreased (P = 0.036) in the experimental group after 8 weeks of combined exercise training. Also, FBS (P=0.000) and body fat percent (P=0.005) decreased in the experimental group compared with the control group. Conclusions: It seems that oxidative stress and lipid peroxidation status in postmenopausal women with type 2 diabetes in the experimental group improve after eight weeks of combined exercise training, compared with the control group.