نقش گردشگري در توسعه روستايي شهرستان مريوان

هدف كلي اين پژوهش نقش گردشگري در توسعه روستايي شهرستان مريوان مي باشد. به منظور رسيدن به اين اهدف از دو روش اسنادي و ميداني استفاده شده است. پژوهش حاضر با رويكرد و روش اكتشافي- تحليلي در پي اين موضوع بوده است كه گردشگري، چه نقشي در توسعه روستايي شهرستان مريوان، ايفا مي نمايد. جامعه آماري پژوهش حاضر (15 روستاي مورد مطالعه)، شامل 3 گروه كارشناسان و كاركنان (236 نفر)، روستاييان(8570 نفر) و گردشگران (1200 نفر) بوده اند كه با استفاده از فرمول كوكران و جدول مورگان، به ترتيب تعداد 146 نفر كارشناس و 368 نفر روستاييان و291 نفر از گردشگران به عنوان حجم نمونه تعيين شده است. نحوه انتخاب افراد نيز به روش نمونه گيري سيستماتيك و نهايتاٌ تصادفي ساده مي باشد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل عاملي اكتشافي و آزمون ناپارامتريك فريدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتايج بدست آمده در مورد نقش گردشگري در توسعه روستايي نشان مي دهد كه بيشترين تاثير گردشگري در بُعد اجتماعي مربوط به كاهش مهاجرت هاي روستايي و احياء آداب و سنن محلي و در بُعد اقتصادي بيشترين تاثير در افزايش قيمت زمين و مسكن بوده است. و در نهايت، با توجه به نتايج و يافته هاي به دست آمده از پژوهش، راهكارهايي در جهت توسعه فعاليت هاي گردشگري روستايي در شهرستان مريوان ارائه شده است.