عشق بن مايه اصلي كارآفريني فرهنگي

در دنياي امروز از كارآفريني به عنوان موتور محرك اقتصاد و پيشرفت جامعه ياد مي شود. چارچوب ها و بحث هاي رايج و غالب در كارآفريني همه مبتني بر كارآفريني صنعتي است. اما از آن جايي كه ساير بخش ها از جمله فرهنگ و هنر مشخصات و ويژگي هاي متفاوتي دارند، نمي توان بحث هاي رايج كارآفريني صنعتي را به فعاليت هاي مرتبط در اين حوزه ها تعميم داد. از اين رو مدل هاي ديگري از كارآفريني هم چون كارآفريني اجتماعي و كارآفريني فرهنگي مطرح شده اند. كارآفريني فرهنگي فرآيند ايده پردازي و شناخت فرصت ها و راه اندازي كسب و كارهاي فرهنگي است در راستاي احياي ارزش هاي فرهنگي موجود و دلخواه. متاسفانه در ايران به موضوع كارآفريني فرهنگي چندان بها داده نشده است و اين گونه فعاليت ها با چالش ها و مشكلات بسياري مواجه هستند. در اين شماره از مجله گزيده مديريت فرصتي فراهم شد با آقاي مسعود ناصري دريايي در خصوص يكي از معدود پروژه هاي كارآفريني فرهنگي به نام موزه عروسك هاي ملل گفتگو كنيم