بكارگيري سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي در بررسي تغييرات كاربري اراضي طبيعي (مطالعه موردي شهرستان ساري)

با مطالعه چگونگي استفاده از زمين در هر كشور با قطعيت مي توان نتيجه گرفت كه آينده آن كشور چه خواهد شد. افزايش جمعيت و رشد سريع شهرنشيني بعد از جنگ جهاني دوم در اغلب كشورهاي جهان به ويژه كشورهاي در حال توسعه، مسبب بروز مشكلات متعددي براي بشر از جمله تغييرات كاربري اراضي طبيعي شده است. ارزيابي كاربري ها با توجه به روش هاي متعددي مورد واكاوي قرار مي گيرد و بهترين راهكار روش تركيبي استفاده از سنجش از دور، سيستم اطلاعات جغرافيايي است كه با مقايسه مطالعات پيشين در مقياس بزرگ نسبت به روش هاي مرسوم ميداني مي توان دريافت كه ازنظر زمان و هزينه مقرون به صرفه تر و همچنين كارآمدتر خواهد بود. در مطالعه پيش رو، بررسي روند تغييرات كاربري اراضي در شهرستان ساري كه هدف مطالعه نيزخواهد بود، صورت مي پذيرد. با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و سنجش از دور، روند تغييرات كاربري در يك دهه مورد بررسي قرار گرفت و نقشه كاربري اراضي منطقه براي سال هاي 1380 و 1390 تهيه شد. نتايج نشان داد كه كاربري هاي مرتبط با فعاليت هاي كشاوزي كاهش يافته و در مقابل آن كاربري هاي طبيعي مانند جنگل با اُفت نسبي همراه بوده است. فعاليت هاي انساني مانند ساخت وساز بي رويه در حريم منابع طبيعي، قطع درختان و احداث جاده مسبب افزايش كاربري هاي مسكوني و همچنين شكل-گيري اراضي باير، هر چند محدود گرديده است. صحت نقشه هاي دوره مذكور با به دست آمدن ميانگين 90% و ضريب كاپا با 88% مورد سنجش قرار گرفت.