نقد تقابلي ترجمه هاي فارسي الاجنحه المتكسره جبران خليل جبران

اين پژوهش، نقدي بر ترجمه هاي فارسي «الاجنحه المتكسره» اثر جبران خليل جبران است. ترجمه هاي متعددي از اين اثر در دست است و نظر به اينكه ناهمساني هايي در ميان ترجمه هاي اين اثر با متن مبدا مشاهده مي شود، در اين مقاله به بررسي و مقابله شش ترجمه (انصاري، حبيب، ريحاني و هاني، شجاعي، طباطبائي و نيكبخت) با متن اصلي پرداخته مي شود. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي و با هدف دستيابي به برگرداني نزديكتر به متن اصلي، به بررسي و نقد تقابلي ترجمه هاي فارسي الاجنحه المتكسره با متن مبدا مي پردازد. مقابله و ارزيابي نمونه ها در اين نوشتار، در چهار سطح «واژگان»، «معنا»، «بافت كلام» و «تاثير ادبي» انجام مي شود. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بيشترين ناهمساني ها در حوزه واژگان، معنا، بافت كلام و ادبيت متن در ترجمه شجاعي مشاهده مي شود. روي آوردن به اطناب و تفصيل غيرضروري در ترجمه ريحاني و هاني، بيش از ترجمه هاي ديگر است. صرف نظر از برخي لغزش ها در حوزه گزينش واژگان، ترجمه انصاري محاسن درخور توجهي دارد كه آن را از ديگر ترجمه هاي اين اثر متمايز مي كند. اين ترجمه از منظر انتقال معنا، توجه به بافت كلي كلام و ادبيت متن، نزديكترين ترجمه به متن مبدا است.