مقايسه بارشناختي بيروني طراحي آموزش با الگوي مريل در آموزش به شيوه چندرسانه اي و سنتي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي بار شناختي بيروني آموزش به شيوه چندرسانه اي و روش مرسوم، مبتني بر الگوي طراحي آموزشي مريل در درس زيست شناسي بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش شناسي در زمره پژوهش هاي شبه آزمايشي است. جامعه آماري پژوهشي، شامل كليه دانش آموزان پسر پيش دانشگاهي رشته علوم تجربي شهر ملاير بود. نمونه هاي پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري در دسترسي انتخاب و در دو گروه كنترل و آزمايش به صورت تصادفي گماشته شدند. گروه آزمايشي در معرضي، متغير مستقل (چند رسانه اي آموزشي مبتني بر الگوي طراحي آموزشي مريل) قرار گرفت. گروه كنترل محتواي در سر زيست شناسي را كه با توجه به الگوي طراحي آموزشي مريل طراحي شده بود، به شيوه سخنراني آموزش ديدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه سنجش بار شناختي برونكن، پلاس و ليوتنر با پايايي 0/83 بود. نتايج نشان داد كه بار شناختي بيروني در آموزشي درس زيست شناسي با استفاده از الگوي طراحي آموزشي مريل در شيوه چند رسانه اي كمتر از شيوه سنتي است. بدين معنا كه مطلب درس زيست شناسي در ارايه به شيوه چندرسالهاي مبتني بر الگوي طراحي آموزشي مريل، نسبت به روش سنتي از سهولت جهت يادگيري برخوردار بوده است و از اضافه بار شناختي تحميل شده به يادگيرندگان جلوگيري مي كند.