نظام جهاني جنسيت و سياست خارجي آمريكا در خاورميانه مطالعه موردي: دوره وزارت هيلري كلينتون

Global Gender Regime” and American Foreign Policy in MENA Case Study: Hillary Clinton’s Tenure at State Department

«تغيير نظام جنسيت» فرآيندي جهاني و اجتناب‌ناپذير است. امروز بيش از هر زمان ديگر «جايگاه زنان»‌ به معيار و ملاك ترقي جوامع و تمدن‌ها بدل گشته است. نظام جنسيتي در جهان حاضر مبتني بر الگويي از ارزش‌هاي مدرن است و طبق شواهد تاريخي موجود، ايالات متحده نقش مؤثري در تعريف «جايگاه زنان» از بُعد هنجاري و مكانيزم ايفا نموده است. مطالعه حاضر، دوره تصدي هيلاري كلينتون در وزارت خارجه را نماينده‌اي از تاريخ آمريكا مي‌داند كه در آن جايگاه زنان به يكي از اصلي‌ترين محورهاي سياست خارجي آمريكا بدل شده است. در اين مطالعه، مفهوم «تأثير هيلاري»‌ به‌عنوان عاملي تعيين‌كننده در سياست مداخله‌جويي آمريكا در امور زنان مسلمان خاورميانه و شمال آفريقا مورد بررسي و تدقيق قرار مي‌گيرد. نكته مورد تأكيد در اين مقاله آن است كه آمريكا از تبادلات آكادميك و برنامه‌هاي دانشگاهي به منظور به تحرك درآوردن نسلي از زنان تحصيل‌كرده مسلمان به‌عنوان منبع «تغيير» و «دموكراسي سازي» در منطقه استفاده مي‌كند. دو پروژه تِك‌ويمِن و نِكست‌اسكالرزبراي مطالعه موردي و جهت معرفي كليتي از استراتژي‌هاي آموزشي عمده آمريكا در خاورميانه و شمال آفريقا انتخاب شده‌اند. نتايج مطالعه موردي حاكي از به‌كارگيري استراتژي‌هايي كه ذكر خواهد شد هستند: الف)‌ تشويق زنان براي ايفاي نقش رهبري و دموكراسي سازي آينده؛ ب) محوريت بخشيدن به زبان انگليسي به‌عنوان ابزار ارتباطي؛ ج) برنامه‌ريزي براساس انگيزه‌هاي دوسويه؛ د) ايجاد حس توانمندي، افزايش حس مشاركت و تقويت حس تعلق‌خاطر به فرهنگ و تفكر سياسي آمريكايي

“Gender Regime change” is a global and inevitable process. Today, “Women’s status” has unprecedentedly become the standard of development. The present gender regime is constructed based on modern norms and values and there are historical evidences that support that United States has an efficient role both in defining its norms and mechanisms. The present paper, then, investigates Hillary Clinton’s tenure at the Department of State as a historical episode when women’s issues became the most significant axis of American foreign policy. The present study concentrates on the concept of “Hillary Effect” as a significant element in Americans’ interventions in women’s affairs in Islamic countries in MENA. It focuses on this fact that the US uses the academic projects and exchanges to manipulate some young scholarly Muslim women as the source of “change” and “democratization” in the region. Two projects of “TechWomen” and “NeXXt Scholars” are case studied here as typical examples of these programs. The results of the study indicate the these main strategies have been implemented: a) encouraging the sense of “leadership” and “democratization” in these women, b) taking English as the major language for communications, c) stimulating mutual motivations, d) encouraging the sense of empowerment, participation, and belonging to American culture and political thought.