بررسي علل و عوامل قصور پزشكي در رشته زنان و مامايي

زمينه و هدف: قصور پزشكي يعني درماني كه بر طبق استانداردهاي پذيرفته شده پزشكي نباشد و منجر به فوت يا نقص عضو در بيمار گردد كه با بررسي علل ايجاد آن ها مي توان از بروزشان جلوگيري يا ميزان آن را به شدت كاهش داد. مطالعه قبلي ما نشان داد كه بيشترين ميزان قصور مربوط به متخصصين زنان و زايمان، بي مبالاتي و بيشترين ميزان قصورات در رابطه با زمان قصور در شيفت شب بود. از آن جايي كه علل ديگر نيز مي توانند در ايجاد اين قصورات نقش داشته باشند، لذا اين مطالعه به بررسي ديگر عوامل اثر گذار در اين روند پرداخته است. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي و از نوع گذشته نگر بوده و در طي سال 1392 به انجام رسيده است. جمعيت مورد مطالعه شامل تمامي پرونده هاي شكايات ارجاعي به سازمان نظام پزشكي و پزشكي قانوني اهواز بود كه توسط بيماران از متخصصان زنان، پرسنل مامايي و زنان شاغل در بيمارستان ها، كلينيك ها و مراكز بهداشتي بين سال هاي 85 تا 91 انجام گرفته بود. اطلاعات با استفاده از چك ليست جمع آوري شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد بيشترين قصورات مربوط به اتخاذ تصميم هاي درماني، در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه، با مرگ نوزادان، به علت خطاهاي انساني، موارد غير اورژانسي و در بخش زنان و زايمان به وقوع پيوسته است. نتيجه گيري: با توجه به اين كه بيشترين نوع قصور مربوط به اتخاذ تصميم هاي درماني و ناشي از خطاهاي انساني و با مرگ نوزادان است، بنابراين توجه ويژه به امور پرسنل و دوري از خستگي در اين افراد بايستي مد نظر قرار داده شود. هم چنين به علت اين كه بيشترين خطاها در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه و در بخش زنان و زايمان به وقوع پيوسته، بنابراين توجه ويژه به مراكز درماني دولتي و علل ايجاد اين نوع خطاها بايستي به طور جدي دنبال شود.