تاثير روش استاد - شاگردي مبتني برآموزش چند رسانه اي بر مقدار انگيزش و پيشرفت تحصيلي

اين پژوهش بمنظور شناسايي تاثير روش استاد- شاگردي مبتني بر آموزش چندرسانه اي در مقدار انگيزش و پيشرفت تحصيلي، در درس تاسيسات حرارتي دانش آموزان، انجام شده است. روش پژوهش، روش شبه آزمايشي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان سال سوم كاردانش، در ناحيه دو شهر همدان، به تعداد600 نفر بود كه با روش نمونه گيري هدف دار،20 نفر از دانش آموزان سال سوم در درس تاسيسات حرارتي به عنوان نمونه انتخاب شدند. دانش آموزان به دو گروه گواه و آزمايش تقسيم بندي شدند. جهت گرد آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد انگيزش تحصيلي هارتر با 33 پرسش و آزمون پيشرفت تحصيلي محقق ساخته، شامل دو بخش آزمون هاي عيني چهار پاسخي و آزمون هاي تشريحي استفاده شد. روايي آزمون هاي محقق ساخته، از راه روايي محتوا و پايايي آن براي پرسش هاي تستي با استفاده از آلفاي كرونباخ و براي پرسش هاي تشريحي از پايايي مصححان استفاده شد. هم چنين، براي همتاسازي دانش آموزان و تشكيل گروههاي آزمايش و گواه، از آزمون هوش كتل (فرمB) نيز در كنار پيش آزمون هاي انگيزش تحصيلي و پيشرفت تحصيلي، استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها، در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي (بررسي برابري واريانس هاي جامعه، بررسي نرمال بودن، بررسي وجود ارتباط خطي و آزمون تحليل كواريانس، آزمون t وابسته) انجام گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد در متغير انگيزش تحصيلي، در دو گروه آزمايش و گواه، تفاوتي معنادار وجود نداشت، ولي در متغير پيشرفت تحصيلي در دو گروه آزمايش و گواه، تفاوتي معنادار مشاهده شد، لذا فرضيه تاثير روش استاد- شاگردي مبتني بر آموزش چندرسانه اي در ميزان پيشرفت تحصيلي دانش آموزان تاييد شد.