مدل هاي بقاي كاكس و شكنندگي براي تحليل داده هاي سرطان مري

در تحليل داده هاي بقا به علت وجود سانسور و چولگي از مدل هايي مانند وايبول براي تحليل استفاده مي شود. به علاوه از طريق تابع خطر پايه در مدل كاكس مي توان مدل هاي پارامتري و نيمه پارامتري را نيز به داده هاي بقا برازش داد. هرچند اين مدل ها به واسطه سادگي در محاسبات مورد توجه كاربران هستند، به سبب در نظر نگرفتن عوامل خطر ناشناخته لزوماً بهترين مدل را به داده ها برازش نمي دهند. در اين مقاله براي منظور كردن عوامل خطر ناشناخته با در نظر گرفتن اثرهاي تصادفي ضربي در مدل كاكس، مدل شكنندگي معرفي مي شود. سپس با استفاده از مدل هاي ارائه شده داده هاي سرطان مري در استان گلستان مدل بندي مي شود و مدل هاي برازنده شده بر اساس ملاك ضريب تعيين تعميم يافته مورد ارزيابي و مقايسه قرار مي گيرند.