وضعيت ژئوپليتيك شيعه در عصر جهاني شدن

مفهوم جهاني شدن به مجموعه فرآيندهاي پيچيده اي اطلاق مي شود كه به موجب آن كشورها به شكل فزاينده اي به يكديگر مرتبط و وابسته مي شوند. جهاني شدن پديده اي دو سويه است و به همان نسبت كه در جهت يكنواختي و پيوستگي جهاني عمل مي كند، فرصتهاي بروز تكثر و تنوع فرهنگهاي بومي و محلي را نيز فراهم مي نمايد. در جهان امروزي، جريانهاي فكري و ارائه دهندگان آموزه هاي ديني و مذهبي تشيع، بايد به فكر اين باشند كه در راستاي تحولات پيش آمده در اثر جهاني شدن و در بستر فرصت هاي خلق شده خود را نمايان سازند. در اين ميان اگر هويت شيعي به عنوان يك مذهب پويا، براي تقويت عوامل مقاوم و بازدارنده، خود را با واقع بيني در جهت بهره گيري مطلوب و تعادل سازنده از ساير فرهنگها آماده كند و هويت پويا و با استحكامي، براي عقايد و باورهاي مذهبي خود فراهم كند، خواهد توانست از يك فرصت جهاني براي گسترش فرهنگ شيعي برخوردار شود. تشيع مي تواند با به كارگيري فناوري هاي عصر جهاني شدن كه مهمترين آنها اينترنت و ماهواره است، باورها و ارزشهاي خود را در كنار ساير فرهنگ ها و تمدنها و در تعامل با آنها عرضه كند و يك منبع با ارزش جهاني براي ساير فرهنگها تلقي شود. تحقيق بنيادي حاضر، با روش توصيفي- تحليلي، درصدد بيان نقش و جايگاه ژئوپليتيكي جهاني شدن در حيات سياسي شيعيان مي باشد و به بيان وضعيت آنها در عصر جهاني شدن مي پردازد.