علل واگرايي در سازمان همكاري اسلامي

سازمان كنفرانس اسلامي تنها نهاد بين المللي دولتي مذهبي در جهان امروز است كه هدف آن همكاري گسترده بين دولت هاي عضو در زمينه هاي فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و سياسي است، علت تشكيل اين سازمان را بايد در ناكامي راديكاليزم عربي براي آزادي فلسطين، جنگ فاجعه آميز ژوئن 1967، آتش سوزي عمدي مسجدالاقصي و همچنين نياز كشورهاي اسلامي به يك تشكل منطقه اي با هدف نيل به همگرايي در حوزه هاي متنوع دانست. تحولات سياسي جهان اسلام از سال تاسيس اين سازمان تاكنون، به ويژه تنشهاي جدي ميان فطب هاي قدرت در اين سازمان ( ايران، عربستان سعودي، مصر، تركيه ، عراق سوريه، ليبي و...)شرايطي را ايجاد كرده است كه روند همگرايي سياسي و امنيتي ميان كشورهاي عضو شديدا دچار اختلال شده است و سازمان عملا رويكردي واگرايانه را اختيار كرده است. در اين راستا ساختار، نظام ارزشي، اولويت هاي امنيتي و منافع ملي، اشتراكات تاريخي كشورهاي مركز، و منافع ، حضور ودول فرامنطقه اي در معادلات منطقه اي و يا سازماني بسيار تاثير گذار هستند. سوال اصلي: با توجه به روند فعاليت سازمان همكاري اسلامي و ساختار تشكيلاتي آن و شرايط هر يك از كشورهاي عضو، چه عواملي زمينه ساز واگرايي در روابط اعضاء اصلي سازمان شده است؟ فرضيه: مجموعه عوامل متعدد شامل تفاوت در ساختار سياسي و اقتصادي، اولويت هاي امنيتي، درجه استقلال و يا تكيه بر قدرتهاي فرامنطقه اي، تفاوت در نظام ارزشي و ضعف سازمان از نظر تشكيلات اداري و برنامه ريز زمينه ساز روند واگرايي در سازمان همكاري اسلامي بوده است.