خصوصيات روان سنجي مقياس تعاملات همسالان (مورد مطالعه: مدرسه هاي ابتدايي پسرانه شهر سمنان)

هدف از پژوهش حاضر رواسازي مقياس تعاملات همسالان در دانش آموزان شهر سمنان بود. بدين منظور 600 دانش آموز به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و به مقياس تعاملات همسالان و پرسشنامه انگيزش تحصيلي هارتر پاسخ دادند. تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي، همبستگي سوال- نمره كل و تحليل اعتبار براي بررسي ويژگي هاي روان سنجي مقياس اجرا شد. همچنين از مدل پاسخ مدرج سيم جيما براي برازندگي داده ها و تحليل استفاده شد. تحليل هاي آماري با نرم افزارهاي SPSSV22، LISRELV8.80و Multilog انجام شد. نتايج تحليل عاملي نشان داد اين مقياس از دو عامل اشباع شده و از شاخص هاي برازش مناسبي برخوردار است. تعاملات همسالان با انگيزه تحصيلي (196/-)، پيشرفت تحصيلي (206/-)، غيبت از مدرسه (121/0) و نمره انضباط (231/-) رابطه معني داري داشت (01/0p≤). اعتبار مقياس تعاملات همسالان با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي كل مقياس 85/0، قرباني 78/0 و براي خرده مقياس قلدري 79/0 به دست آمد كه همگي رضايت بخش بود. داده هاي پاسخ سوال ها با مدل سيم جيما برازندگي مناسبي داشت و تابع آگاهي آزمون در دامنه 8/0- تا 1/2+ پيوستار ويژگي بود. يافته هاي پژوهش بيانگر اين است كه نسخه فارسي مقياس تعاملات همسالان در جامعه دانش آموزان مدرسه هاي ابتدايي از ويژگي هاي روان سنجي قابل قبولي برخوردار است و مي توان از آن به عنوان ابزاري معتبر در پژوهش هاي روان شناختي استفاده كرد.