بازنمايي معنايي ماهيت زندگي زناشويي در ازدواج هاي ناموفق (رويكردي برساخت گرايانه)

اين پژوهش با هدف استخراج باورهاي زنان مطلقه يا متقاضي طلاق در خصوص زندگي زناشويي و پندار آنان از همسر آينده در پيش از ازدواج انجام گرفته است. بر اين اساس، تلاش شده است ديدگاه زنان با رويكردي برساخت­گرايانه و با استفاده از روش­شناسي كيفي و اسلوب نظريه زمينه اي[1] مورد كنكاش قرار گيرد. نمونه­ها بر اساس روش نمونه­گيري هدفمند، از بين ۴۰ زن متقاضي طلاق يا مطلقه، مراجعه كننده به مراكز مشاوره خانواده در سطح شهر شيراز انتخاب و داده­ها با استفاده از روش مصاحبه ژرف گردآوردي شده­اند. از راه سه مرحله كدگذاري باز، محوري و گزينشي، ۵ مقوله­ اصلي «توهم همسر آرماني»، «زندگي زناشويي رويايي»، «آماده نبودن «خود» جهت ورود به زندگي زناشويي»، «ازدواج زود هنگام و بي تدبيري در امور زندگي» و «نداشتن فهم كافي از دنياي مردانه» و يك مقوله هسته با عنوان «ناشناخته بودن ماهيت زندگي زناشويي» پديدار شد. تحليل يافته­ها مشخص كرد كه زنان مصاحبه شونده نسبت به فضاي زندگي زناشويي و مراوداتي كه در آينده بايستي برقرار كنند از باورها و پندارهاي واقع بينانه­اي برخوردار نبوده­اند، هم چنين، پندار پيشين آنان از شوهر آينده نيز بسيار آرمان­گرايانه و به دور از واقعيت بوده است.