تاملي در نمكدان حقيقت شفايي اصفهاني از منظر سبك شناسي و مقايسه اي كوتاه با حديقه سنائي

فاقد عنوان به زبان ديگر

شفايي اصفهاني از شاعران سده دهم و يازدهم هجري است، منظومه اي دارد به نام نمكدان حقيقتكه ابيات آن بالغ بر 9413 بيت است. نسخه هاي خطي معدودي از اين مثنوي موجود است و تاكنونتصحيح نشده است. اين اثر منظوم عرفاني نظيرهاي است بر حديقهالحقيقه سنايي غزنوي.شفايي در اين منظومه ضمن پايبندي به سنن ادب فارسي و پيروي از بزرگان شعر قديم، نيم نگاهينيز به طرز و سبك جديد داشته و در تصوير سازيهاي خود از موتيفهاي سبك هندي بهره برده است.بيان انديشه هاي كلامي شيعه، تضاد با فلسفه، نقد صوفي و صوفيگري، بهرهگيري گسترده از تشبيهاتو تركيبات زيبا، استفاده از برخي كاربردهاي كهن واژگاني و بهرهگيري از صنعت تجنيس را ميتواناز ويژگيهاي بارز شعر شفايي دانست. با توجه به طبيب بودن شاعر، تصوير سازي با اصطلاحات ومضامين مربوط به طب قديم نيز در شعر او پر بسامد است

فاقد چكيده لاتين