بررسي رابطه ساختار سازماني بر توانمندسازي كاركنان معاونت توسعه مديريت شهرداري تهران

مقدمه و هدف پژوهش: از آنجاكه ابعاد ساختار سازماني كه شامل رسميت، تمركز، پيچيدگي ابزار مديريتي و قابل تغيير در دست مسئولين معاونت توسعه منابع انساني شهرداري تهران ميباشد، اين پژوهش به منظور بررسي رابطه توانمندي كاركنان و ساختار سازمان در اين معاونت انجام شده است. روش پژوهش: در ابتدا رابطه ساختار سازماني بر توانمند سازي كاركنان در شهرداري تهران بر اساس مدل استاندارد ساختار سازماني رابينز (1993) و مدل استاندارد توانمندسازي اسپريتزر (1995) و بر مبناي آن روايي و پايايي مورد بررسي قرار گرفته بر مبناي آن پرسشنامه نهايي تدوين شده، و بعد از تاييد، داده‌ها گردآوري شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته شده و سوالات پژوهش پاسخ داده شده است. يافته‌ها: 1 - ساختار سازماني صرف نظر از عدم تاثيرگذاري مولفه پيچيدگي، بر روي توانمندسازي كاركنان تاثير مثبت دارد. 2-پيچيدگي سازمان با توانمندسازي كاركنان رابط‌ه‌ي معني داري ندارد.3-رسميت سازمان با توانمندسازي كاركنان داراي رابطه ‌معني‌دار است.4-تمركز سازمان باتوانمندسازي كاركنان داراي رابطه ‌معني‌دار است. نتيجه گيري: 1- نتايج بدست آمده نشان داد كه فرضيه اصلي پژوهش بين ساختار سازماني موجود شركت و توانمندسازي روانشناختي كاركنان ارتباط معني داري وجود دارد، مورد تاييد قرار گرفت.2- بين رسميت و توانمندسازي كاركنان معاونت توسعه مديريت تهران رابطه معني داري وجود دارد. 3-بين تمركز و توانمند سازي معاونت توسعه كاركنان شهرداري تهران رابطه معنيداري وجود دارد.4- نتايج بدست آمده آز آزمون فرضيه‌ها نشان داد كه مولفه پيچيدگي در بين ابعاد ساختار سازماني با توانمندسازي كاركنان داراي رابطه ‌معني‌دار نمي باشد.