اثربخشي درمان شناختي رفتاري متمركز بر تروما بر شايستگي اجتماعي و تنظيم هيجاني كودكان آزار ديده

مقدمه: هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري متمركز به تروما، بر شايستگي اجتماعي و تنظيم هيجاني كودكان آزارديده بود. روش: مطالعه ي حاضر پژوهشي شبه آزمايشي با پيش‏آزمون- پس‏آزمون و گروه كنترل بود. 26 كودك آزارديده به صورت در دسترس از ميان مراجعه‏كنندگان مراكز سازمان بهزيستي اهواز انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي (13) و كنترل (13) قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامه ي درماني پرسش نامه‏هاي شايستگي اجتماعي پرندين (1385) و نظم جويي هيجاني گارنفسكي (2007) اجرا شد. تحليل داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس انجام شد. يافته‏ها: شايستگي اجتماعي به‏طور معناداري در گروه آزمايش افزايش يافته بود (001/0P<). همچنين درمان شناختي رفتاري متمركز بر تروما به‏طور معناداري منجر به بهبود تنظيم هيجان شده بود (001/0P<). نتيجه‏گيري: درمان شناختي رفتاري متمركز بر تروما باعث افزايش شايستگي اجتماعي و بهبود تنظيم هيجاني كودكان آزارديده مي شود.