بررسي تاثير كائولين بر ميزان آفتاب سوختگي و شاخص هاي كيفي انار رقم ملس ترش ساوه

آفتاب سوختگي عارضه اي فيزيولوژيكي است كه با كاهش كيفيت ميوه انار، سالانه آسيب و زيان زيادي به باغداران وارد مي كند. در اين پژوهش، تاثير كائولين بر حفظ كيفيت و كاهش آفتاب سوختگي ميوه انار رقم ملس ترش ساوه بررسي شد. درختان انار طي فصل رشد در سه مرحله به ترتيب 45، 75 و 105 روز پس از تشكيل ميوه با چهار سطح كائولين فرآوري شده (0، 5/2، 5 و 10 درصد) محلول پاشي شدند. نتايج نشان داد كه كائولين به طور معني داري آفتاب سوختگي ميوه را كاهش داد. ميزان مواد جامد محلول (TSS)، فلاونوئيد كل و آنتوسيانين كل و ميزان فعاليت آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز، پراكسيداز و كاتالاز در ميوه هاي تيمارشده كمتر از شاهد بود. همچنين ميزان سيانيدين 3- گلوكوزيد، سيانيدين 3و5- دي گلوكوزيد، دلفينيدين 3و5- دي گلوكوزيد و پلارگونيدين 3و5- دي گلوكوزيد در ميوه هاي تيمارشده با كائولين به طور معني داري در مقايسه با شاهد كاهش يافت. در مقابل، ميزان فنل كل ميوه افزايش يافت، اما تغيير معني داري در ظرفيت پاداكسندگي (آنتي اكسيداني) كل و ميزان TA، pH، TSS/TA و دلفينيدين 3- گلوكوزيد و پلارگونيدين 3- گلوكوزيد آب انار مشاهده نشد. در كل، سه بار محلول پاشي درختان انار با غلظت 5 درصد كائولين با فاصله سي روز براي جلوگيري از آسيب و زيان آفتاب سوختگي ميوه انار توصيه مي شود.