بررسي جامعه شناختي عوامل موثر بر ميزان گرايش به نزاع دسته جمعي (مورد مطالعه شهر اهواز)

پديده نزاع هاي دسته جمعي از آن دسته آسيب هاي اجتماعي است كه نظم حاكم بر جامعه را مختل مي كند و همواره مواجهه با آن مورد توجه متوليان نظم و امنيت اجتماعي بوده است. پژوهش حاضر در سال 1388 به بررسي عوامل اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي موثر بر ميزان گرايش به نزاع دسته جمعي در بين شهروندان شهر اهواز پرداخته است. هدف عمده تحقيق اين است كه تاثير متغيرهايي از جمله احساس آنومي، احساس محروميت نسبي، تعلق به جامعه قبيله اي، خاستگاه خانوادگي و.... را بر ميزان گرايش به نزاع دسته جمعي مورد بررسي قرار دهد. بر اين اساس، ضمن استفاده از تئوري ها و نظريه هاي مرتبط با موضوع در حوزه هاي انحرافات اجتماعي، تعداد 8 فرضيه با رويكرد اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي تدوين گرديد. اطلاعات پژوهش با روش پيمايشي و با استفاده از تكنيك پرسشنامه از نمونه اي به حجم 384 نفر كه از طريق فرمول نمونه گيري كرجسي و مورگان تعيين شده به دست آمده است. جامعه آماري شامل كليه افراد 15سال به بالاي شهرستان اهواز مي باشد كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده و اطلاعات گردآوري شده به كمك نرم افزارspss مورد تجزيه و تجزيه وتحليل قرار گرفته است. در تحليل آماري نيز علاوه بر شيوه هاي آمار توصيفي از قبيل ميانگين، درصد، واريانس و .... از شاخص هاي آمار استنباطي مانند آزمون T، تحليل واريانس، رگرسيون و... استفاده گرديده است. نتايج نشان داد: از مجموع 8 فرضيه تنها متغير سن، رابطه معنا داري با گرايش به نزاع جمعي نداشت و ساير فرضيه ها داراي رابطه معنا داري بودند. از مجموع متغيرهاي مستقل، متغير تعلق به جامعه قبيله اي بيشترين تاثير را بر متغير وابسته داشته است. همچنين براساس تحليل چند متغيره (44/0 ) كه نشان مي دهد متغيرهاي مستقل روي هم 44 درصد واريانس متغير وابسته را تبيين مي كنند.