تاثير سطوح مختلف پروتئين جيره و نانوياور (نانوادجوانت) بر عملكرد، ويژگي هاي لاشه و پاسخ ايمني جوجه هاي گوشتي

اين آزمايش به مدت 42 روز با استفاده از 240 قطعه جوجه گوشتي يك روزه سويه راس 308، در قالب آزمون فاكتوريل 2×3 با سه سطح پروتئين (پايين، متوسط و بالا) و دو سطح نانو­ياور (حاوي نانوياور و بدون آن) با شش تيمار و چهار تكرار و ده قطعه جوجه در هر تكرار در قالب يك طرح كامل تصادفي انجام شد. اثرگذاري اصلي سطح پروتئين جيره در دوره آغازين و رشد بر خوراك مصرفي معني­دار بود (05/0P<). در رابطه با افزايش وزن روزانه نيز تنها اثرگذاري اصلي سطح پروتئين جيره در دوره آغازين، رشد و كل دوره معني­دار شد (01/0P<). در مورد ضريب تبديل خوراك هم تنها اثرگذاري اصلي سطح پروتئين جيره در دوره آغازين معني­دار بود (01/0P<). اثر اصلي سطح پروتئين جيره براي وزن نسبي (درصد از وزن زنده) لاشه، ران، ميزان چربي حفره شكمي و بورس معني­دار بود (05/0P<). از نظر عيار پادتن (تيتر آنتي­بادي) عليه SRBC، در 28 روزگي اثر اصلي سطح پروتئين جيره و نانو­ياور بر عيار پادتن تام، IgG و IgM معني­دار بود (05/0P<). سامانه ايمني ياخته اي در پاسخ به تزريق PHA-P تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. به عنوان نتيجه­گيري كلي، جيره­هاي با سطوح بالاي پروتئين توان بيشتري را به منظور بهبود عملكرد توليدي و ايمني جوجه­ها در مقايسه با جيره هاي با سطوح متوسط و پايين از خود نشان دادند. افزون بر اين، وجود نانو­ياور منجر به تحريك پاسخ ايمني هومورال جوجه­هاي گوشتي شد.