بررسي اثربخشي معنويت درماني بر اضطراب مرگ سالمندان مقيم خانه سالمندان

اين پژوهش به بررسي تاثير معنويت درماني بر اضطراب مرگ سالمندان مي پردازد. روش اين مطالعه «نيمه آزمايشي» و با طرح «پيش آزمون، پس آزمون– پيگيري» با گروه كنترل است. جامعه آماري اين پژوهش تمام سالمندان مقيم خانه سالمندان هستند. از بين سالمنداني كه در مقياس اضطراب مرگ نمره بالاي 7 كسب نمودند،20 نفر به صورت تصادفي در دو گروه 10 نفري آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايشي مداخله مبتني بر رويكرد معنويت درماني را دريافت كردند. سپس پرسش نامه «اضطراب مرگ» در مراحل پس آزمون و پيگيري توسط نمونه پژوهش شده تكميل گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با روش «تحليل واريانس» با اندازه گيري هاي مكرر انجام شد. يافته ها حاكي از آن است كه معنويت درماني به شيوه گروهي موجب اختلاف بارز در ميانگين نمرات گروه آزمايش در مراحل پس آزمون و پيگيري نسبت به مرحله پيش آزمون مي گردد و در كاهش اضطراب مرگ سالمندان موثر بوده است. نتيجه آنكه معنويت درماني روش مناسبي براي كاهش اضطراب مرگ سالمندان است.