نقد النقدين (پاسخ به دو نقد صورت گرفته از كتاب الادب المقارن تاليف خليل پرويني)

در دهه هفتاد هجري شمسي در گروه هاي زبان و ادبيات عربي از طرف كميته برنامه ريزي وزارت علوم، دو واحد درس به نام ادبيات تطبيقي در دوره كارشناسي –به جاي دوره ارشد و دكترا- گذاشته مي شود، در چنين احوالي بنده اقدام به تاليف كتابي مي كنم به نام الادب المقارن (دراسات نظريه وتطبيقيه)تا علاوه بر نياز دانشجويان، نياز برخي از استادان و همكاران جوان كشور را پاسخ دهم اين كتاب كه حاصل مطالعه دقيق و به اصطلاح شيره كشي ده ها منبع معتبر در حوزه ادبيات تطبيقي است از اول اين هدف را دنبال مي كرد تا اين علم را به طور روشمند، علمي، با رعايت شكل گيري تدريجي آن در بستر تاريخ، با ملاحظه رويكردهاي مختلف آن و با زباني ساده و روان و با لحاظ كردن نيازهاي بومي دانشجويان و استادان جوان در دو حوزه نظري و تطبيقي معرفي كند تا با مطالعه آن در طول يك ترم علاوه بر معلومات لازم، افق هاي جديد و فراوان فراروي آن ها گشوده شود و بتوانند در آينده درباره آن ها به تحقيق بپردازند. اينك اين كتاب، توسط دو تن از استادان محترم جوان به نام هاي محمود حيدري از دانشگاه ياسوج و فرهاد رجبي از دانشگاه گيلان مورد نقد و ارزيابي واقع مي شود، مولف كتاب پس از مطالعه دقيق آن نقدها و تشكر از ناقدان محترم هم به لحاظ اشاره آن ها به برخي وجوه مثبت آن وهم از باب طوبي لمن اهدي الي عيوبي، با در نظر گرفتن اهداف يادشده براي تاليف اين كتاب، به جز برخي موارد شكلي و صوري و استحساني، تقريباً هيچ يك از نقدهاي محتوايي و رويكردي را قبول نداشته و بر اين عدم قبول خود اقامه حجت و برهان مي كند و اتهاماتي مانند عدم برخورداري از نظم منطقي و انسجام مطالب، جنگ با فرهنگ و تمدن غربي، عدم رعايت بي طرفي علمي، عدم رعايت سرفصل مصوب وزارت علوم، بي حد و مرز دانستن نظريه ادبيات تطبيقي اسلامي مطرح شده در اين كتاب و برخي اتهامات ديگر را، با رعايت انصاف و به كارگيري شيوه جدال احسن پاسخ مي دهد و ناقدان محترم را به مطالعه دقيق تر كتاب اولاً و به مطالعه بيشتر در باب ادبيات تطبيقي ثانياً و در نظر گرفتن همه جوانب امر ثالثاً سفارش مي كند.