مباني كلامي توسعه استنباط از رفتار معصوم

بر پايه انديشه شيعه، «رفتار معصوم» يكي از منابع استنباط آموزه هاي ديني است كه به دليل عدم تنقيح مباني اعتبارسنجي و دلالت شناسي، آنچنان كه بايد مورد توجه قرار نگرفته است. يكي از راه هاي افزايش دامنه بهره گيري از سنت عملي، تبيين مباني و پيش فرض هايي است كه پذيرش آنها موجب به كارگيري بيشتر رفتار معصوم و در نتيجه، توسعه استناد و استنباط از آن ميگردد. پژوهش حاضر تلاش دارد تا به روش تحليلي - اكتشافي، مباني كلامي استنباط از رفتار معصوم را كه بر پايه حجيت منابع رفتارشناختي معصوم استوار گرديده است، تبيين كند و زمينه بهره گيري افزون از سنت فعلي را فراهم آورد. حجيت رفتار معصوم پيش از نبوت / امامت، حجيت رفتار انبياي پيشين و حجيت رفتار حضرت زهرا (ع)از جمله مباني مؤثر در توسعه استنباط آموزه هاي ديني از رفتار معصوم است.