ارزيابي شاخص هاي كيفيت زندگي در شهرهاي كوچك اندام (مطالعه موردي: شهر دنا)

داشتن كيفيت زندگي مطلوب، همواره آرزوي بشر بوده است.در سال هاي اخير مطالعات كيفيت زندگي در محيط هاي شهري به طورقابل توجهي از سوي انديشمندان علوم شهري موردبررسي و پژوهش قرارگرفته است. در تعريفي كلي مي توان كيفيت زندگي را يك اصطلاح كلي مفهومي براي نشان دادن چگونگي برآورده شدن نيازهاي انساني و هم چنين معياري براي ادراك رضايت و عدم رضايت افراد و گروه ها ازابعاد مختلف زندگي دانست. هدف اصلي اين پژوهش ارزيابي كيفيت زندگي شهري با استفاده از شاخص هاي ذهني از ديدگاه ساكنان شهر دنا است. بنابراين با توجه به جمعيت شهر و با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه 384 نفر به دست آمد.براي بررسي پايايي ابزار تحقيق نيز از روش انجام پيشآزمون و ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد كه ضريب آلفاي كرونباخ براي مجموع شاخص هاي پرسشنامه برابر791/0 محاسبه شد كه نشان دهنده پايايي مناسب و قابل قبول ابزار پرسشنامه است. نتايج پژوهش نشان داد كه متغيرهاي سلامت اقتصادي، سلامت رواني، سلامت محيطي، سلامت جسماني، سلامت اجتماعي و بعد حمل ونقل به ترتيب با ميزان 524/0، 360/0، 225/0، 213/0، 203/0 و 116/0 بيشترين تاثيرات را در بالا رفتن ميزان كيفيت زندگي در سطح شهرستان دنا داشته اند.