بررسي و تحليل توسعه كالبدي – فضايي شهر ساري

فاقد عنوان و چكيده لاتين

رشد سريع شهرنشيني، فشارهاي سنگيني بر سرزمين و منابع اطراف آنها وارد كرده و موجب كاهش پوشش گياهي، اراضي باغي و زراعي، فضاهاي باز و مشكلات جدي اجتماعي و زيست محيطي شده است. تحولاتي كه از ابتداي قرن جاري به دنبال پيشرفت سريع صنايع و رشد جمعيت، به همراه تنوع فراوان در نظام جغرافيايي سرزمين منجر به روند توسعه ناهمگن در توزيع جمعيت، فعاليت و امكانات ميان حوزه‌هاي شهري و روستايي شده است كه بازتاب فضايي چنين عملكردي، هم اكنون تغيير در روند و نحوه اشغال فضا به گونه‌اي شتابان در قالب تغيير و تحولات كاربري اراضي شهرها و متورم شدن شهرها و پيرامون آن به واسطه مجموعه‌اي از جريان‌ها ي فن‌آوري، سرمايه، نوآوري، منابع و اطلاعات، جمعيت سبب دگرگوني‌هاي زيست محيطي، اجتماعي – فرهنگي، اقتصادي و فصايي - كالبدي شده‌اند.توسعه كالبدي و گسترش بي رويه شهرها موضوعي است كه در سال‌هاي اخير نظر دانش پژوهان شهري را به خود جلب كرده است، همچنين فراهم آمدن شرايطي خاص در مقاطع زمان به دگرگوني‌هاي در سازمان و ساخت شهر منجر گرديده است، در نتيجه شناخت شهر و تحولات آن جهت تامين تداوم در رشد و توسعه امري ضروري مي‌باشد.هدف از اين مطالعه، درك عوامل مؤثر در روند توسعه فيزيكي شهر ساري با توجه به مقوله توسعه فضايي پايدار شهري مي‌باشد. اين تحقيق از رساله اين جانب با موضوع توسعه – كالبدي فضايي شهر و اثرات زيست محيطي آن (مطالعه موردي شهر ساري) استخراج شده است وروش تحقيق اين پژوهش بر اساس هدف كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي- موردي مي‌باشد بدين منظور از مدل‌هاي آنتروپي شانون و هلدرن استفاده شده است. از نتايج اين تحقيق مي‌توان به مواردي مانند رشد پراكنده توسعه فيزيكي شهري ساري، افزايش سي برابري جمعيت در مدت زمان 90 سال مي‌باشد كه 82 درصد ازرشد فيزيكي، مربوط به رشد جمعيت و 18 درصد رشد شهر مربوط به رشد افقي و اسپرال شهر بوده است. و در نهايت مهم ترين خروجي تحقيق اين است كه، با توجه به روند رو به تزايد گسترش شهر ساري به ويژه در سال‌هاي اخير، توسعه كالبدي- فضايي شهر به صورت پراكنده بوده و اين بدين معني مي‌باشد كه شهر بدون برنامه و مكان‌يابي مناسب كاربري‌ها، در حال گسترش در سطح مي‌باشد و در واقع اراضي مستعد و مناسب كشاورزي، توسط كاربري‌هاي فيزيكي در حال بلعيدن است و اين مهم به ما اين هشدار را مي‌دهد كه بايد براي جلوگيري از اين خطر يك برنامه و راهبردي مناسب طراحي كنيم تا از بلعيدن شدن اراضي باقي مانده توسط كاربري‌هاي فيزيكي و كالبدي جلوگيري كنيم و به جاي گسترش شهر در سطح، آن را به سوي ارتفاع و استفاده بهينه از فضاهاي خالي داخل شهر سوق دهيم.