بررسي و مقايسه اثرات درماني فلوكونازول در بيماران دچار پانكراتيت حاد صفراوي

زمينه: پانكراتيت صفراوي بيماري شايعي بوده و در درمان آن از آنتي بيوتيك ها و داروهاي ضد قارچ به صورت همزمان استفاده مي گردد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي اثرات درماني فلوكونازول به عنوان يك داروي ضد قارچ در اين بيماران انجام گرفت. روش­ ها: اين مطالعه يك كار آزمايي باليني يك سوكور تصادفي شده بود. جامعه پژوهش بيماران مراجعه­ كننده به بيمارستان امام رضا(ع) كرمانشاه بودند كه با تشخيص پانكراتيت حاد صفراوي بستري شده بوند . بيماران به صورت تصادفي در دو گروه قرار گرفتند. يك گروه درمان مرسوم پانكراتيت (آنتي بيوتيك ) را دريافت كردند و در گروه ديگر به درمان مرسوم رژيم درماني، فلوكونازول اضافه شد. يافته­ ها: 2/87 % بيماران زن و 8/12% مرد بودند. ميانگين سني گروه دريافت كننده فلوكونازول 25/16±97/53 و ميانگين سني در گروه كنترل 43/16±13/54 بود. ميانگين مدت بستري در بيمارستان در گروه دريافت­ كننده فلوكونازول 10/6 روز و در گروه كنترل 13/6 روز بود. در گروه دريافت­ كننده فلوكونازول 6/2% به جراحي نياز داشتند و در گروه كنترل هيچ يك از بيماران به جراحي نياز نداشتند. ميانگين مدت بستري در بخش مراقبت­ هاي ويژه در گروه كنترل 28/1 و در گروه فلوكونازول 26/1 روز بود. نتيجه­ گيري: همانطور كه يافته­ هاي اين مطالعه نشان داد تجويز فلوكونازول خوراكي تاثيري در ميزان مرگ و مير، نياز به جراحي، هزينه، مدت بستري در بيمارستان و بخش مراقبت­هاي ويژه نداشت، لذا به دليل عوارض و هزينه فلوكونازول، پيشنهاد مي­گردد كليه بيماران با پانكراتيت خفيف صفراوي با فلوكونازول درمان نشوند و اين درمان تنها براي بيماراني صورت بگيرد كه ترشحات دستگاه گوارش فوقاني آنها از نظر وجود قارچ مثبت باشد.