انتخاب رويكرد ارتباطي مناسب براي كودك كم شنوا

همواره طي سال ها، تلاش هاي بسياري صورت گرفته تا بهترين و مناسب ترين رويكرد براي آموزش زبان به افراد كم شنوا معرفي شود اما هنوز توافقي كلي صورت نگرفته است و اين مباحث و اختلاف نظرها هنوز هم در همه دنيا ادامه دارد. در كشور ما هم وضع به همين ترتيب است، با اين تفاوت كه بسياري از رويكردها هرگز اجرا نشده يا با نقايص بسيار همراه است. برخي مراكز و سازمان ها فقط يك روش و برخي تركيبي از روش ها را برمي گزينند. در اين ميان تكليفي براي خانواده سردرگم مشخص نمي شود و متخصصان و سازمان هاي مختلف هريك نظر ويژه خود را مي گويند. اين در حالي است كه بايد گزينه هاي مختلف براي والدين مشخص شود تا با توجه به نيمرخ تحولي و توانايي هاي كودك، بهترين و مناسب ترين روش براي او انتخاب شود. روش: مقاله حاضر با استفاده از روش تحليلي-توصيفي و مطالعه كتابخانه اي انجام شد، به اين ترتيب كه اطلاعات مختلف در مورد موضوع پژوهش از منابع اطلاعاتي متفاوت شامل مقاله ها، كتاب هاي دانشگاهي و منابع علمي داخلي و خارجي از پايگاه هاي معتبرجست وجوي علمي مانند مگ ايران، الزوير، وايلي، پاب مد و موتور جست وجوي گوگل و پژوهشگر اطلاعات مربوط به بازده زماني سال هاي 2003 تا 2016، گردآوري و موردتوصيف، تبيين و بحث قرار گرفت. نتيجه گيري: تلاش بر اين است با مداخله و شناسايي به موقع كودكان با آسيب شنوايي و دادن آگاهي از رويكردهاي مختلف ارتباطي به والدين بتوان عملكرد كودك با آسيب شنوايي را هم سطح عملكرد كودكان بدون آسيب شنوايي ارتقا داد. بايد يادآوري شود كه هيچ رويكردي بر رويكردهاي ديگر برتري ندارد و بهترين رويكرد براي كودك، رويكردي است كه بتواند از آن به خوبي استفاده كند و با شرايط، نيمرخ تحولي و مهارت هاي ارتباطي او سازگار باشد. در اين مقاله سعي شده ضمن بررسي پژوهش هاي پيشين به نظرهاي علمي مطرح شده در مورد رويكردهاي ارتباطي پرداخته شود و رويكردهاي آموزشي و توانبخشي افراد با آسيب شنوايي موردبررسي و بحث قرار گيرد.