بهينه سازي فرايند تصفيه پساب كارخانجات لبني با استفاده از لخته كننده هاي طبيعي و شيميايي

پساب هاي لبني، با كاهش اكسيژن محلول در آب، اكوسيستم هاي فعال آب را غيرفعال كرده و باعث از بين رفتن موجودات آبزي مي شوند. اين تحقيق با هدف بهينه سازي فرايند كاهش COD در پساب كارخانجات لبني با استفاده از تركيبات لخته كننده انجام شد. فرمولاسيون تركيبي بهينه اي از تركيبات لخته كننده طبيعي و شيميايي شامل پكتين، آلژينات سديم، سولفات آلومينيوم و كلريد آهن و همچنين دماي لخته سازي به منظور كاهش شاخص مورد نظر، تعيين شد. طراحي آزمايش ها با روش آماري كسري از فاكتوريل كامل و نرم افزار Qualitek-4 و تجزيه و تحليل نتايج آزمايشگاهي با آناليز سيگنال به نويز انجام شد. شرايط بهينه با غلظت سولفات آلومينيوم، آلژينات سديم، كلريد آهن و پكتين به ترتيب برابر با 5/1، 03/0، 5/1 و 1 گرم در ليتر و دماي 30 درجه سلسيوس حاصل شد. مقداركاهش COD تحت شرايط بهينه، 411/28 درصد تخمين زده شد. كاهش 29 درصد در COD آب پنير در آزمايش هاي انجام شده تحت شرايط بهينه به دست آمد. موثرترين فاكتور در كاهش بار آلي پساب، تغييرات غلظت كلريد آهن با سهم 35درصد بود. تغيير در غلظت پكتين، كمترين تاثيرگذاري (8/1 درصد) و تغييرات غلظت آلژينات سديم نيز اثر ناچيزي در حد 8/8 درصد داشت. تغييرات غلظت سولفات آلومينيوم و دماي لخته سازي به ترتيب 8/30درصد و 3/23 درصد در كاهش ميزان COD موثر بودند. نتايج نشان داد كه لخته كننده هاي طبيعي نسبت به لخته كننده هاي شيميايي داراي اثرات كمتري در كاهش اكسيژن مورد نياز شيميايي در پساب صنايع لبني مي باشند.