مكان يابي مولفه هاي موثر بر كيفيت منابع آب زيرزميني دشت شيرامين و بررسي شاخص اشباع شدگي آن

به دليل قرارگيري ايران در منطقه خشك و نيمه خشك توجه به منابع آب ضروري به نظر مي رسد. در اين ميان توجه به منابع آب زيرزميني به دليل ماهيت پنهان و نيز هزينه هاي استخراج و نيز پايش كمي و كيفي آن از اهميت ويژه اي برخوردار است. به دليل اهميت موضوع منابع آب در منطقه درياچه اروميه به بررسي كيفي آب زيرزميني در يكي از آبخوان هاي مجاور اين درياچه پرداخته شده است. به علت نياز روزانه انسان به آب جهت مصرف شرب، كشاورزي، صنعت و بهداشت اهميت ويژه آن به وضوح قابل لمس است. منطقه شيرامين با دارا بودن آبخواني به مساحت تقريبي 34 كيلومترمربع يكي از دشت هاي حاشيه درياچه اروميه است. به منظور بررسي آب هاي زيرزميني منطقه شيرامين از 18 نقطه از سراسر دشت، با در نظر گرفتن بهترين توزيع، نمونه ها جمع آوري و براي 12 پارامتر آناليز شدند. در اين پژوهش از روش تحليل چندمتغيره آماري (تحليل مولفه هاي اصلي و نمره عاملي) با تلفيق GIS و شاخص اشباع شدگي استفاده شد. اعمال تحليل مولفه هاي اصلي منجر به استخراج چهار عامل شد. مولفه اول ناشي از تاثير سازندهاي كربناته، مولفه دوم ناشي از تغذيه آب باران، مولفه سوم ناشي از تاثير سولفات و فلورايد و مولفه چهارم به علت بار عاملي بالا براي نيترات ناشي از فعاليت هاي بشري است. درون يابي نمره هاي عاملي با GIS نشاني داده كه بيشترين مساحت نمره هاي عاملي مثبت مربوط به مولفه اول بوده و از مولفه اول به ترتيب به سمت مولفه چهارم مساحت نمره هاي عاملي مثبت پوشش داده شده كاهش يافته است. به طور كلي عواملي همانند كاهش بارش، افزايش برداشت و فعاليت هاي شديد كشاورزي باعث افت كيفيت آب منطقه شيرامين شده است، به طوري كه نمونه هاي بالادست و انتهاي دشت به ترتيب داراي شاخص اشباع شدگي مثبت تر از نظر سنگ هاي كربناته و هاليت بود.