بررسي مهارت انساني مديران پليس در زمينه پيشگيري از جرم

زمينه و هدف: شرايط كاملاً متحول و تغييرهاي سريع محيطي، ضرورت اثربخشي سازمان‌ها را بيش از پيش آشكار كرده است. يكي از عوامل ايجادكننده اثربخشي در سازمان‌ها به‌ويژه سازمان‌هاي خدماتي مانند پليس، توسعة مهارت‌هاي انساني مديران است. بنابراين پژوهش حاضر مي‌كوشد تا ضمن دستيابي به مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مهارت انساني پليس، به اين پرسش پاسخ دهد كه مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي مهارت انساني پليس در زمينه پيشگيري از جرم كدام‌اند؟ روش: اين پژوهش ازنظر هدف و جهت‌گيري كلي، كاربردي است. از طرف ديگر، پژوهش حاضر به‌جهت گردآوري داده‌ها در زمره پژوهش‌هاي كيفي-‌اكتشافي محسوب مي‌شود. جامعة آماري اين پژوهش شامل خبرگان، مديران و كارشناسان پليس در حوزه پيشگيري از جرم است. براي انتخاب نمونه از روش‌ نمونه‌گيري هدفمند قضاوتي استفاده شد كه روشي غيراحتمالي است. در اين روش، بعد از انجام 16 مصاحبه، عوامل اصلي و فرعي در مصاحبه‌هاي قبلي تكرار مي‌شد و پژوهشگر به اشباع رسيد. داده‌هاي كيفي لازم جمع‌آوري و با استفاده از روش تحليل محتوا به‌مثابه تكنيكي پژوهشي، مفاهيم، مقوله‌ها و عوامل اصلي و فرعي شناسايي و مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: كدهاي فرعي و اصلي حاصل از مصاحبه‌هاي انجام‌شده با خبرگان و فرماندهان نيروي انتظامي بيانگر اين است كه در مجموع 24 شاخص به‌دست آمد كه براساس مباني نظري پژوهش، در قالب 4 مؤلفه مهارت انساني مديران در زمينه پيشگيري از جرم، شناسايي و طبقه‌بندي شدند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد؛ هرقدر مديران بتوانند با درك انگيزه‌هاي رفتاري و عقايد گذشته كاركنان، رفتارهاي افراد را الگوسازي كنند، به همان اندازه مي‌توانند مهارت‌هاي رفتاري و انساني متناسب با پيشگيري پليسي را در سازمان فراهم آورند. همچنين اين مؤلفه‌ها در يك طيف فرايندي از گذشته، حال و آينده دلالت دارند و بي‌توجهي مديران در توسعه و بكارگيري مهارت‌هاي انساني، موجب عقيم‌ماندن اين مهارت‌ها در اثربخشي اقدامات پليس در زمينه پيشگيري از جرائم خواهد شد و درعمل نمي‌تواند با فقدان حتي يكي از مؤلفه‌هاي مهارت‌هاي انساني به اهداف سازماني جامعه عمل بپوشاند و در ساير فرايندها نيز نتايج مطلوبي را كسب كند.