پديد آورندگان :
فرجي سبكبار، حسنعلي نويسنده دانشگاه تهران,ايران , , تلخاب، اميرحسين نويسنده دانشگاه تهران,ايران , , حاجيلو، مهدي نويسنده دانشگاه تهران,ايران , , دشتي، عسگر نويسنده دانشگاه تهران,ايران ,
كليدواژه :
مكان‌يابي , پاسگاه‌هاي مرزي , نواحي روستايي , شهرستان پاوه
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مرزهاي مطمئن، يكي از مؤلفه‌هاي مهم تأمين امنيت به‌عنوان يكي از دائمي‌ترين و فراگيرترين نيازهاي بشري است. باتوجه به قرارگيري بخش عمده‌اي از مناطق روستايي كشور در مناطق مرزي و آسيب‌پذيري اين مناطق در برابر بحران‌هاي احتمالي، لزوم تأمين امنيت كافي و آمادگي دفاعي قبل از هرگونه تهديد در اين مناطق الزامي است. بنابراين هدف پژوهش حاضر مكان‌يابي بهينه پاسگاه‌هاي مرزي به‌عنوان نيروي تأمين‌كننده امنيت در نواحي روستايي است.
روش: روش پژوهش توصيفي – تحليلي و نوع آن كاربردي است. جامعه آماري پژوهش مناطق روستايي شهرستان پاوه در استان كرمانشاه است. در اين پژوهش از 9 شاخص شامل (شيب، ارتفاع، كاربري اراضي، تراكم پوشش گياهي، تراكم جمعيت، فاصله تا نوار مرزي، فاصله تا مراكز امنيتي موجود، فاصله تا راه‌هاي ارتباطي و فاصله تا مراكز شهري) استفاده شد و در ادامه لايه‌هاي شاخص‌هاي موردنظر در قالب مدل تصميم‌گيري چندمعياره «ويكور» در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي پياده‌سازي شدند.
يافته‌ها: پنج پهنه داراي اولويت جهت ايجاد پاسگاه در نواحي روستايي شناسايي شد كه پهنه حاشيه مرز از بيشترين اولويت جهت ايجاد پاسگاه‌هاي مرزي برخوردار است و 9 روستا در سطح شهرستان جهت ايجاد پاسگاه مشخص شدند.
نتيجه گيري: نتايج پژوهش بيانگر اين مسئله است كه 5 پهنه با اولويت‌هاي مختلف براي ايجاد پاسگاه در نواحي روستايي شناسايي شد كه پهنه‌هاي داراي اولويت خيلي كم و كم از مساحت بيشتري برخوردار بودند به‌طوري‌كه مجموع آنها 62 درصد مساحت شهرستان را دربرمي‌گرفت و درنهايت پيشنهادهاي لازم در راستاي مكان‌يابي بهينه پاسگاه هاي مرزي ارائه شد.
