الگوي ساختاري – تفسيري مشاركت زنان در تأمين امنيت در سيرۀ پيامبر اعظم (ص)

امنيت به معناي استقرار نظم، قانون و عدالت، از بارزترين جلوه‌هاي بالندگي جوامع است كه بستر رشد، توسعه و ثبات اجتماعي را فراهم مي‌كند. اين امر در همۀ نظام‌هاي سياسي و اجتماعي از اولويت بسيار بالايي برخوردار است و همواره در كانون توجه و اهتمام حكومت‌ها قرار دارد. زنان به‌عنوان نيمي از جمعيت هر جامعه نقشي ارزشمند و مثال‌زدني در عرصه‌هاي مختلف، ازجمله امنيت ايفا مي‌كنند. با توجه به اينكه نقش زنان در تأمين امنيت در سيرۀ پيامبر (ص) از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است، موضوع يادشده در اين نوشتار مورد كنكاش قرار گرفت. مقالۀ حاضر تلاش مي‌كند با استفاده از رويكرد كيفي، به روش مدل‌سازي ساختاري- تفسيري (ISM) كه مدلي علمي براي كشف رابطۀ منطقي ميان عناصر يك نظام است؛ مؤلفه‌هاي استخراج شده از منابع حديثي و تاريخي را به‌صورت تعاملي در يك مدلِ جامع عرضه كند و جايگاه زنان را در تأمين امنيت در سيرۀ پيامبر (ص) تبيين كند. در اين پژوهش، اطلاعات اوليه با بهره‌گيري از اسناد معتبري چون مغازي، طبقات كبري، نهج‌الفصاحه و بحارالأنوار استخراج شد و سپس مفاهيم مرتبط با نقش زنان در تأمين امنيت به روش تحليل محتوا استنباط شد. در اين تحقيق، به‌منظور تكميل معيارهاي احصاء شده و تعيين ارتباط ميان آن‌ها از 33 نفر از خبرگان مصاحبه به عمل آمد. مهم‌ترين رهنمود اين پژوهش، ناظر به لزوم اهتمام به نقش بي‌بديل زنان در تأمين امنيت جامعه در ابعاد مختلف آن است. كاركردهاي غيرقابل‌انكار نيروي زنان در تأمين امنيت به‌عنوان يك ظرفيت اجتماعي بدون جايگزين، مي‌تواند مكملي ارزشمند براي نيروي مردان به‌حساب آيد. اين امر مستلزم توجه ويژۀ نهادهاي متولي امنيت كشور به اين منبع انساني مهم و سياست‌گذاري در جهت استفادۀ بهينه از ظرفيت يادشده است.