اثر تنش شوري بر فعاليت برخي از آنزيم هاي آنتي اكسيدان و شاخص هاي بروز تنش اكسيداتيو در سه گونه علف هرز

صرف نظر از خسارت هاي قابل توجه علف هاي هرز بر عملكرد گياهان زراعي، تاكنون اثرات شوري بر الگوي رفتاري فيزيولوژيك و بيوشيميايي آنها مورد مطالعه قرار نگرفته است. بدين منظور علف هاي هرز تاج خروس، پيچك صحرائي و تلخه انتخاب و تاثير سه سطح شوري شاهد (0)، 50 و 100 ميلي مولار در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 4 تكرار در شرايط گلخانه اي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سطوح مختلف شوري تنها بر وزن خشك پيچك صحرائي تاثير معني داري نداشت. به علاوه فعاليت آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز در اثر شوري در علف هاي هرز تاج خروس و تلخه كاهش يافت، ولي فعاليت اين آنزيم در علف هرز پيچك از شوري متاثر نگرديد. همچنين، نتايج سنجش فعاليت آنزيم هاي حذف كننده پراكسيد هيدروژن نشان داد اين آنزيم ها تنها در پيچك صحرائي از شوري تاثير نگرفت. درحاليكه در تلخه فعاليت اين آنزيم ها بطور معني داري كاهش داشت. در تاج خروس نيز تنها فعاليت آنزيم آسكوربات پراكسيداز در اثر شوري كاهش نشان داد. در علف هاي هرز مورد مطالعه شوري بر فعاليت آنزيم گلوتاتيون S-ترانسفراز تاثيري نداشت. از طرفي، ميزان پراكسيد هيدروژن در هر سه علف هرز مورد مطالعه در اثر شوري 100 ميلي مولار بطور معني داري افزايش يافت. اما ميزان پراكسيداسيون ليپيدي در اثر شوري تنها در علف هاي هرز تلخه و تاج خروس مشاهده شد. براساس نتايج حاصل بعلت عدم تغيير معني دار آنزيم هاي آنتي اكسيدان در علف هرز پيچك صحرائي، اين گياه در مقايسه با تاج خروس و تلخه به سطوح مورد بررسي شوري متحمل تر مي باشد.