روسيه و شوراي امنيت در پرونده هسته اي ايران

پرونده هسته اي ايران موضوعي مهم براي همه قدرت هاي بزرگ در يك دهه اخير بوده است، اما رويكرد و مواضع روسيه به ويژه در رسيدگي به اين موضوع در شوراي امنيت به دليل سابقه همكاري فني هسته اي با ايران در مقايسه با ديگر بازيگران از اهميت بيشتري برخوردار بوده است. اين موضوع كه روسيه چه رويكرد، مواضع و اهدافي در روند رسيدگي به پرونده هسته اي ايران در شوراي امنيت به خصوص در موضوع تصويب قطعنامه ها عليه ايران تعقيب كرده است، اهميت و تاثير قابل توجهي در سرنوشت موضوع داشته است. لذا اين نوشتار با درنظر داشتن اين مفروض كه منافع ملي اصل راهنماي شكل گيري مواضع و رفتارهاي روسيه بوده است در پي پاسخ به اين پرسش است كه چه علل و عوامل در شكل دهي به مواضع روسيه در روند تصويب قطعنامه هاي شوراي امنيت عليه ايران، تاثيرگذار بوده‌اند؟ در پاسخ به پرسش مقاله اين فرضيه مطرح است كه روسيه با تكيه بر برداشت هاي اين كشور از برنامه هسته اي ايران و نوع تعامل و رقابت آن با امريكا و ايران با رويكرد دوگانه كنترلي و تعديلي در پي اعمال فشار براي كنترل پيشرفت هاي هسته اي ايران و همچنين تعديل فشارهاي غرب عليه آن به منظور ممانعت از اقدام نظامي امريكا بوده است. به منظور بررسي و ارزيابي ابعاد مختلف فرضيه فوق در اين نوشتار از روش هاي كيفي مانند جمع آوري داده ها و همچنين مصاحبه در كنار بررسي اسناد و قطعنامه هاي شوراي امنيت استفاده خواهد شد.