بررسي انباشت سرب و كادميم و برخي پاسخ هاي فيزيولوژيكي در گونه زيتون (Olea europea) جهت استفاده در گياه پالايي

به منظور مقايسه انباشت سرب و كادميم در ريشه و برگ گياه زيتون و همچنين بررسي تاثير غلظت هاي مختلف اين عناصر بر ميزان پرولين، سبزينگي و قندهاي محلول پژوهش حاضر به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام گرفت. فاكتورهاي مورد بررسي شامل نوع عنصر با دو سطح (سرب، كادميم) و غلظت عنصر با سه سطح (شاهد، 200، 500 و1000ميلي گرم بر ليتر) در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه كادميم تاثيري بر ميزان پرولين در گياه زيتون نداشت، اما سرب درغلظت 200 ميلي گرم بر ليتر به طور معني داري ميزان پرولين را افزايش داد. هر دو عنصر در غلظت 200 ميلي گرم بر ليتر باعث افزايش معني دار قند هاي محلول شدند. كادميم نسبت به سرب باعث افزايش بيشتر قند-هاي محلول در گياه زيتون شد. هر دو عنصر به طور مشابه باعث كاهش ميزان سبزينگي برگ ها شدند. با افزايش غلظت سرب جذب آن در ريشه از 5/8 ميلي گرم بر كيلوگرم در شاهد به 101 ميلي گرم بر كيلوگرم در غلظت 1000 ميلي گرم بر ليتر رسيد. با افزايش غلظت كادميم نيز ميزان جذب آن در ريشه به 428 ميلي گرم بر كيلو گرم رسيد. براساس نتايج اين تحقيق به نظر مي رسد كه گياه زيتون در غلظت هاي پايين تر از 200 ميلي گرم بر ليتر با توليد پرولين و قند هاي محلول با اثر سميت اين عناصر مقابله مي كنند. از آنجا كه با افزايش غلظت اين عناصر از 200 ميلي گرم بر ليتر سبزينگي، قند و پرولين به طور معني داري كاهش يافت، كاشت اين گياه در خاك هاي آلوده به سرب و كادميم در غلظت هاي زياد و متوسط تحت شرايط اين آزمايش توصيه نمي شود.