جستاري بر سازماندهي فواصل و رويكرد دُدِكافنيك در موسيقي دميتري شستاكويچ

در اين نوشتار تلاش بر آن است تا سازماندهي فاصله اي و انسجام در موسيقي دميتري شستاكويچ مورد بحث قرار گيرد. بدين منظور، اين پژوهش با روش تحقيق تحليلي ابتدا به بررسي موتيف هاي شاخص  همچون DSCH  و SASCHA (ساشا) مي پردازد؛ چرا كه اين موتيف ها نماينده كيفيت صدادهي در آثار آهنگساز هستند. در تحقيقات پيشين به نحوه ي پيدايش  DSCH و نيز كاربرد مستقيم آن بگونه اي شايسته پرداخته شده است؛ اما تمركز اين مقاله، بر استفاده غيرمستقيم يا تلويحي اين موتيف ها، از جمله تاثير آن بر آلتراسيون مدها و نوع فواصل مورد استفاده در سري است. در واقع بررسي استفاده غيرمستقيم از اين موتيف، نشان دهنده ي كيفيت صدادهي خاص در آثار مختلف آهنگساز است. علاوه بر استفاده مستقيم از موتيف "ساشا"، مي توان فواصل مورد تاكيد و شاخص در آن و حضور سلول 53 را (بعنوان زيرمجموعه آن) در آثار متاخر شستاكويچ مشاهده كرد. پس از بررسي آثار شستاكويچ مي توان نتيجه گرفت، سازماندهي فواصل چه تاثيري در ايجاد انسجام در قطعات دارند. در واقع، او با آوردن عناصر آتونال و دُدِكافنيك در موسيقي تنال خود، نه تنها موجب از هم گسيختگي زبان موسيقايي خود نمي شود، بلكه با سازماندهي فاصله اي، زباني شخصي و يكپارچه را در موسيقي خود ايجاد مي كند.