پيشينۀ ساخت پيكر‌‌ه‌هاي خميري و كاغذي در حوزۀ فرهنگ ايران بر اساس منابع مكتوب

كم توجهي به منابع مكتوب كهن در خصوص پيشينۀ كاغذ و خميركاغذ در ساخت پيكره ها در حوزۀ فرهنگ ايران، باعث بروز برخي اشتباهات در اين زمينه شده است؛ و در بيشتر منابع مرتبط، در مورد پيشينۀ اين موضوع، آگاهي درستي ارائه نشده است. اما شواهد موجود در ميراث مكتوب نشان مي دهد كه اين شيوه از ساخت اشياء از سده هاي اوليه هجري قمري، در پهنۀ سرزمين هاي شرقي و نيز ايران زمين براي ساخت پيكره ها و اشياء وجود داشته و در مراسم گوناگون مورداستفاده قرار مي گرفته است. نگارندگان در اين پژوهش كوشيده اند تا با بررسي متون كهن، شواهدي در اين زمينه بيابند. بخشي از نمونه هاي موردنظر را مي توان در وقايع‌نگاري‌هايي يافت كه به قلم مورّخان ايراني دربارۀ آداب و سنن ايران و يا كشورهاي شرقي و هم‌جوار ايران به رشته تحرير درآمده است. برخي ديگر شامل سفرنامه هايي است كه توسط مورّخان خارجي نگاشته شده و به شرح و احوال زندگي ايرانيان اشاره دارد و در منابع مكتوب ما ثبت‌شده و عملاً جزئي از حافظه مكتوب ما شمرده مي شود. اين شواهد نشان دهندۀ آشنايي ايرانيان، با اين نوع كاربري از كاغذ و خمير آن است. اين پژوهش بر اساس روش توصيفيتحليلي بر آن است تا به پيشينۀ دراز استفاده از خميركاغذ در حوزۀ فرهنگ ايراني بپردازدو پاسخگوي برخي از شبهات باشد.