پديد آورندگان :
باماري، فاطمه نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي بيرجند,بيرجند,ايران , , مادرشاهيان، فرح نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي بيرجند,بيرجند,ايران , , برزگر، بهنام نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي بيرجند,بيرجند,ايران ,
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: بيماري ديابت بار رواني، اجتماعي و اقتصادي زيادي را به خانواده و مراقب اصلي بيمار وارد مي كند. منظور از مراقب اصلي عضوي از خانواده كه بيش از ساير اعضاي خانواده درگير بيماري، درمان و مراقبت از بيمار بوده و كليه مسئوليت هاي حمايتي، درماني و عاطفي بيمار را به عهده دارد. اين مطالعه با هدف تعيين بار مراقبتي مراقب اصلي بيماران ديابتي نوع دو انجام شده است.
مواد و روشها: تحقيق حاضر يك مطالعه ي توصيفي_تحليلي است كه در مورد 70 نفر از مراقبان اصلي بيماران مبتلا به ديابت انجام يافته است.ابزار گرد آوري داده ها دو پرسشنامه بود كه پرسشنامه اول اطلاعات دموگرافيك بيمار و مراقب اصلي بيمار و پرسشنامه ي دوم پرسشنامه ي بار مراقبتي zarit را شامل مي شد. پرسشنامه ي بار مراقبتي zarit شامل 22 سوال است كه هر سوال به طور جداگانه در 5 طيف از مقياس ليكرت (از هرگز تا هميشه ) با دامنه نمرات بين صفر تا 88 نمره گذاري شد است. جهت تجزيه تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي ونرم افزار spss 16 استفاده شد.
يافتهها: يافته ها نشان دادند ميانگين سن مراقبان اصلي بيماران 06/12±67/46 سال بود.مراقب اصلي اكثر بيماران (0/70 درصد) همسر آنان بود از بين مراقبان 40 درصد آنان خود مبتلا به بيماري مزمن بودند. كمترين نمره ي بار مراقبتي 6 و بيشترين نمره 77 با ميانگين91/11± 85/38 بود كه نشان دهنده بار مراقبتي متوسط بود.
بحث و نتيجهگيري: يافته هاي اين پژوهش نشان دهنده تحمل بار مراقبتي متوسط مراقبان مي باشد كه اين امر ميتواند بر كيفيت زندگي بيماران موثر باشد لذا پيشنهاد مي شود برنامه هاي مناسب جهت حمايت مراقبين و همچنين كاهش بار مراقبتي مراقبان اصلي بيماران در نظر گرفته شود.