بررسي ارتباط بين سواد سلامت و سلامت عمومي در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به كلينيك ديابت زابل در سال 1395

مقدمه و هدف: ديابت اختلال متابوليكي است كه با هيپرگليسمي مزمن مشخص مي شود. اين بيماري به سيستم هاي مختلف بدن صدمه وارد كرده و روي كميت و كيفيت زندگي تأثير مي گذارد. سلامت عمومي تأثير زيادي روي كيفيت زندگي بيماران ديابتي دارد. از طرفي سواد سلامت به عنوان يك عامل در جهت بهبود سلامت عمومي اين بيماران عمل مي كند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط بين سواد سلامت و سلامت عمومي در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو انجام گرفت. مواد روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود. 150 نفر بيمار كه داراي معيارهاي ورود به مطالعه بودند به روش نمونه گيري آسان وارد مطالعه شدند. داده ها به وسيله سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سواد سلامت (TOFHLA) و پرسشنامه سلامت عمومي (General Health Questionnaire) جمع آوري شد. داده هاي جمع-آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روش هاي آمار توصيفي و استنباطي در سطح معني داري 05/0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمره سواد سلامت 22/17±41/66 بود و افراد مورد پژوهش از نظر سواد سلامت در سطح مرزي قرار داشتند. ميانگين نمره سلامت عمومي نيز 72/11±13/58 بود و وضعيت مطلوب سلامت عمومي را نشان مي داد. بين سواد سلامت و سلامت عمومي ارتباط آماري مثبت معني داري وجود داشت (22/0= r و 001/0=p). بحث و نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه هرچه نمره سواد سلامت افراد بيشتر باشد نمره سلامت عمومي بالاتري دارند. ديابت مشكلات باليني و رواني زيادي را به دنبال دارد و سبب محدوديت فعاليت هاي جسماني و رواني افراد مي-شود. كاهش سواد سلامت با كاهش سلامتي از قبيل مشكلات جسمي و روان شناختي در ارتباط است. بطور كلي سواد سلامت و سلامت عمومي دو مقوله اي هستند كه بيماران ديابتي هنوز نيازمند آموزش بيشتري در اين زمينه مي باشند.