بررسي نقش ساختارهاي زمين‌شناسي در ابعاد فركتالي شكستگي‌ها و آبراهه‌ها در جنوب باختري لنجان- اصفهان

تحليل فركتالي آبراهه‌ها و شكستگي‌ها ابزار سودمندي در راستاي تعيين بلوغ ساختاري يك گستره است. اين پژوهش به كمك هندسه فركتالي، به بررسي و مقايسه ابعاد فركتالي شكستگي‌ها و آبراهه‌ها در بخش جنوب باختري لنجان مي‌پردازد و پس از تعيين پوياترين بخش اين گستره، نقش ساختارهاي زمين‌شناسي را در اين امر بررسي مي‌كند. در تحليل فركتالي شكستگي‌ها و آبراهه‌ها از روش مربع شمار استفاده شده ‌است، بدين منظور چهار بخش A، B، C و D در گستره با تراكم ساختاري بالا شناسايي شده، و ابعاد فركتالي آبراهه‌ها و شكستگي‌ها در اين چهار بخش محاسبه و سپس با يكديگر مقايسه شده ‌است. نتايج تحليل فركتالي شكستگي‌ها بخش B را به عنوان پوياترين بخش گستره معرفي مي‌كند، در حالي كه نتايج تحليل فركتالي آبراهه‌ها فعاليت زمين‌ساختي را در بخش A بيشتر نشان مي‌دهد، ولي با توجه به بيشتر بودن تعداد زمين‌لرزه‌ها و تراكم بالاي شكستگي‌ها در بخش B، مي‌توان اين بخش را پوياترين بخش گستره مورد مطالعه دانست و پاسخ مغايرت نتايج ابعاد فركتالي آبراهه‌ها با نتايج ابعاد فركتالي شكستگي‌ها را در گوناگوني سنگ‎شناسي اين بخش از گستره يافت. بررسي‌هاي ساختاري انجام شده در گستره نشان از وجود يك پهنه ترافشارشي راست‌بر در گستره مورد مطالعه دارد، كه اين پهنه ترافشارشي سبب برخاستگي زمين‌ساختي بخش B و ايجاد گل‌ساخت مثبت در اين بخش از گستره شده ‌است. بنابراين افزايش فعاليت زمين‌ساختي بخش B به دليل شكل‌گيري گل‌ساخت مثبت و برخاستگي زمين‌ساختي حاصل از آن است.