پديد آورندگان :
رستميان، معصومه نويسنده گروه زمين شناسي,دانشگاه دامغان,دامغان,ايران , , خادمي، محسن نويسنده گروه زمين شناسي,دانشگاه دامغان,دامغان,ايران , , اسلامي، سعيد الرضا نويسنده گروه زمين شناسي,دانشگاه دامغان,دامغان,ايران , , شهبازي، حكيمه نويسنده گروه زمين شناسي,دانشگاه دامغان,دامغان,ايران ,
كليدواژه :
مدل سازي آزمايشگاهي , دگرريختي ناهم محور , همگرايي مورب , گسل ميامي , البرز خاوري ,
چكيده فارسي :
در بخش باختري پهنه گسلي ميامي به عنوان مرز دو پهنه ساختاري ايران مركزي و بينالود، به دليل اينكه تغييرات راستاي گسل ميامي بيشتر در زير پوشش آبرفتي و يا بلوك هاي جابهجا شده سنگي پنهان مانده است، مشاهدات طبيعي جزيي و محدود به تنهايي پاسخگوي ابهاماتي چون تاريخچه دگرريختي و تكوين پهنه نيست. در اين پژوهش براي آساني دسترسي به واقعيت زمينساختي موجود، مدل سازي تجربي در قالب 5 نوع آزمايش با تركيبي از تنش هاي برشي راست گرد و چپ گرد با فشارشي در شرايط تغيير زاويه مرزهاي گسلي پهنه مورد مطالعه انجام شد. بر پايه نتايج اين پژوهش، شواهد حاصل از آزمايش با سازوكار اعمال تنش از نوع امتدادلغز راست گرد با مؤلفه فشارشي همانندي زيادي با شواهد صحرايي بخش باختري پهنه گسلي ميامي از جمله چين ها، برش هاي ريدل، هندسه و خم هاي گسلي و موقعيت دوپلكس هاي گسلي دارد. جنبش ايجاد شده با سازوكار برش ناهم محور راست گرد با مؤلفه فشارشي، توزيع دگرريختي منطقه را بر عهده دارد. اين مدل آزمايشگاهي، بينش مناسبي از نوع و تاريخچه دگرريختي را فراهم كرده است؛ به طوري كه بر پايه آن مي توان ادعا كرد كه بخش باختري گسل ميامي در اثر برش ناهم محور راست گرد با مؤلفه فشارشي دگرريخت شده و چرخش حاصل از اين برش، روند ساختارها را در زمان هاي مختلف تغيير داده است.