رخداد غيرهوازي اقيانوسي مرز سنومانين – تورونين در خاور حوضه كپه‎داغ (برش اميرآباد) با تأكيد بر اجتماعات نانوفسيلي

در اين مطالعه رسوبات مرز سازندهاي آيتامير و آبدراز در برش اميرآباد در خاور منطقه كپه‌داغ بررسي شدند. بر پايه نانوفسيل‌هاي آهكي براي اين محدوده، بر پايه زيست‌زون‌بندي NC، سن آلبين پسين تا تورونين پسين تعيين شده است. شواهد بسياري مانند تغييرات پالئواكولوژيكي و تغيير در ميزان تدفين كربن آلي، ثبت رخداد غير هوازي اقيانوسي مرز سنومانين- تورونين (OAE2) را در رسوبات مربوط به اين بخش تأييد مي‌كند. رخدادهاي غيرهوازي بيشتر در اثر افزايش حاصلخيزي و توليد رخ مي‌دهند كه اين شرايط بيشتر با افزايش تدفين كربن آلي در رسوبات همراه است. مطالعات پالئواكولوژيكي در طول توالي اميرآباد، شامل كاهش فراواني جنس‌هاي Broinsonia و Biscutum در رسوبات مربوط به ابتداي سنومانين پسين و افزايش جنس Watznaueria در اين محدوده زماني است كه شرايط محيطي اليگوتروف را پيشنهاد مي‌كند. در بخش انتهايي سنومانين پسين و مرز سنومانين- تورونين با افزايش فراواني نسبي گونه‌هاي شاخص آب‌هاي سطحي مغذي مانند جنس Biscutum و افزايش شاخص حاصلخيزي (Biscutum+Zeugrhabdotus)/Watznaueria حاكميت شرايط محيطي يوتروف را محتمل مي‌كند. حضور نداشتن جنس Nannoconus كه در شرايط غيرهوازي غايب است نيز مي‌تواند از نشانه‌هاي محيطي ثبت OAE2 باشد. با درنظر گرفتن ميزان كربن آلي كل موجود در رسوبات كه در محدوده تعيين شده روند افزايشي دارد و نشانه‎هاي پالئواكولوژيكي ياد شده، ثبت رخداد غيرهوازي اقيانوسي سنومانين پسين در رسوبات برش اميرآباد در خاور منطقه كپه‌داغ قطعي به نظر مي‌رسد. اين رخداد جهاني اگر چه در مناطق مختلفي در شيل‌هاي سياه اقيانوسي گزارش شده؛ ولي در مقاطع بسياري، به‎ويژه در خاور حوضه تتيس، در رسوبات مربوط به آب‌هاي كم‎ژرفا نيز به ثبت رسيده است. توالي رسوبات شيلي- مارني منطقه كپه‌داغ را مي‌توان در ادامه روند جهاني آن و به عنوان خاوري‌ترين منطقه از حوضه تتيس نام برد كه شرايط غير هوازي اقيانوسي سنومانين پسين OAE2 در حوضه‌اي به نسبت كم‌ژرفا رخ داده است.