تاثير دو نوع كود آهن بر عملكرد و اجزاي عملكرد سويا در شمال خوزستان

Effects of Two FeFertilizers on Yield and Yield Components of Soybean Grown in the North of Khuzestan

به منظور بررسي اثر بخشي كود مايع فولوات آهن با منشا كود دامي كود گاوي پوسيده و مقايسه آن با كلاتFeEDDHA بر عملكرد دانه و اجزا عملكرد سويا Glycine max (L.)Merr.)) رقم سالند؛ اين پژوهش در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال1391در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي صفي آباد دزفول اجرا گرديد.تيمارهاي آزمايش عبارت بودند از: تيمار1(شاهد، بدون كاربرد كود آهن)، تيمار2 (كاربرد خاكي سكوسترين آهن 138 براي تامين 100 درصد آهن توصيه5/12 كيلوگرم در هكتار)، تيمار3 (محلول پاشي فولوات آهن براي تامين 100 درصد آهن توصيه غلظت 5 در هزار )، تيمار4 (كاربرد خاكي سكوسترين آهن138 براي تامين 75 درصد آهن توصيه38/9 كيلوگرم در هكتار + محلول پاشي فولوات آهن براي تامين 25 درصد آهن توصيه غلظت 25/1 در هزار)، تيمار5 (كاربرد خاكي سكوسترين آهن 138 براي تامين 50 درصد آهن توصيه25/6 كيلوگرم در هكتار+ محلول پاشي فولوات آهن براي تامين 50 درصد آهن توصيه غلظت 5/2 در هزار) و تيمار6،كاربرد خاكي سكوسترين آهن 138 براي تامين 25 درصد توصيه13/3 كيلوگرم در هكتار + محلول پاشي فولوات آهن براي تامين 75 درصد آهن توصيه غلظت 75/3 در هزار). نتايج نشان دادكه اثر كاربرد كود آهن بر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، عملكرد هاي دانه وكل، شاخص كلروفيل متر (4 و 6 هفته پس از كشت) و جذب آهن و منگنز توسط دانه معني دار بود. صرفنظر از نوع كود آهن مصرفي، به طور متوسط عملكرد دانه ناشي از كاربرد آهن نسبت به شاهد(تيمار1)، 28 درصد بيشتر بود. در مجموع ، نتايج اين آزمايش نشان داد كه فولوات آهن مي تواند به عنوان يك منبع تامين آهن مورد استفاده قرار گيرد و در جمع بندي كلي تيمار 5 نسبت به ساير تيمارهاي كود آهن موثر تر بود.

In order to evaluate the effects of FeFulvate extracted from cow rotten manure and FeEDDHA on the yield and yield components of soybean(Glycin max (L.) Merr. var. saland), this study was carried out in a randomized complete block design with six treatments and three replications during 2012 at SafiAbad Agricultural Research Center of Dezful, Iran. The treatments were: T1(without Fe application; the control), T2 (soil application of FeEDDHA to apply100% of the recommended Fe content equal to 12.5 kg.ha1),T3(foliar application of FeFulvate to apply 100% of the recommended Fe content with a concentration of 5 kg in 1000 lit of water), T4 (soil application of FeEDDHA and foliar application of FeFulvate to apply75% equal to 9.38 kg.ha1 and 25% equal to 1.25 kg in 1000 lit of water of the recommened levels, respectively), T5 (soil application of FeEDDHA and foliar application of FeFulvate to apply 50% equal to 6.25 kg.ha1 and 50% equal to 2.5 kg in 1000 lit of water of the recommended levels, respectively), and T6 (soil application of FeEDDHA and foliar application of FeFulvate to apply 25% equal to 3.13 kg.ha1 and 75% equal to 3.75 kg in 1000 lit of water of the recommended levels, respectively). Results indicated that Fe application had significant effects on plant height, number of pods per plant, 1000grain weight, grain and total yields, chlorophyll meter index (4 and 6 weeks after planting), and grain uptakes of Fe and Mn. Regardless of the Fe fertilizer source used, grain yield in the Fetreated plants showed an average improvement of 28% relative to that of the control (T1). Based on the results of the experiment, FeFulvate may be recommended for use as the Fe supply source. Finally, T5 proved to be a better treatment than the others.