تعيين محدوده فضايي شهر- منطقه براي كلان‌شهر تهران و نواحي پيرامونش

چگونگي نگاه به كلان‌شهر تهران و نواحي پيرامونش از چالش‌هاي اخير نظام برنامه ريزي فضايي كشور بوده است كه موجب تكوين مفاهيمي مانند مجموعه شهري و منطقه كلان‌شهري شده است. شناخت كلان‌شهر تهران و گستره‌ پيرامونش با نگرش نومنطقه گرايي و براي دستيابي به تمركز زدايي و رقابت پذيري و جهاني شدن، كاربستِ ساختاري پوياتر را مي طلبد. پژوهش حاضر با تكيه بر تحليلِ تطبيقي تلاش مي‌كند الگوي فضايي شهر- منطقه را متناسب با سازمان فضايي ايران بهينه سازي كرده و محدوده‌ فضايي شهر- منطقه‌ تهران را با بهره گيري از تحليل جريان هاي عملكردي و تخمين فاصله‌ 85 نقطه‌ شهري در محدوده‌ 250 كيلومتري جاده اي تهران با دو روش استقرايي و استنتاجي در نرم‌افزار  GIS تعيين كند. داده هاي مورد نياز به روش كتابخانه اي و اسنادي جمع آوري شده اند. يافته هاي پژوهش نشان مي‌دهند كلان‌شهر تهران و نواحي پيرامونش در الگوي فضايي شهر- منطقه با دو هسته و 41 شهر پيراموني تبيين مي ‌شود. اين محدوده نشان‌دهنده‌ ردپاي عملكردي كلان‌شهري تهران برآمده از جريان هاي روزانه و هفتگي مبتني بر منطقِ فضايي فراتر از تقسيم‌بندي ها و محدوديت هاي كالبدي، سياسي و اداري است.