بررسي احتمال تواتر و تداوم روزهاي باراني در جنوب‌غرب ايران با استفاده از مدل زنجيره ماركف

يكي از مهم ترين مسائل در مناطق خشك و نيمه خشك مديريت منابع آب است. بنابراين  با مطالعه و شناخت رفتارها و احتمال وقوع يا عدم وقوع بارش توان مديريتي مربوط به منابع آبي را در اين مناطق بهبود بخشيد. در اين پژوهش احتمال وقوع روزهاي همراه با بارش در جنوب غرب ايران با استفاده از داده هاي بارش روزانه ايستگاه هاي سينوپتيك در دوره آماري 1995-2009 و با استفاده از مدل زنجيره ماركف انجام شد. سپس ماتريس فراواني، ماتريس تغيير وضعيت و ماتريس پايا محاسبه شد و در نهايت بارش هاي تداومي و دوره بازگشت بارش هاي 2 و 5 روزه محاسبه گرديد. نتايج نشان مي دهد كه كم ترين احتمال بارش در مناطق هموار و بيش ترين احتمال بارش در مناطق كوهستاني است. هم چنين بيش ترين احتمال ماهانه مربوط به ژانويه و كم ترين احتمال در تابستان قرار دارد. كم ترين دوره بازگشت و بيش ترين بارش هاي تداومي در ايستگاه هاي كوهستاني و بيش ترين دوره بازگشت و كم ترين احتمال بارش هاي تداومي در مناطق هموار قرار دارد. هم چنين در ماه ژوئن برخلاف ساير ماه ها احتمال روزهاي باراني در دامنه پشت به باد بيش تر است