ارزيابي مكان‌گزيني سكونت‌گاه‌هاي متأثر از مخاطرات طبيعي با استفاده از تكنيك تداخل‌سنجي تفاضلي (مطالعه موردي روستاي گوگرد)

جهت كاهش آسيب پذيري ناشي از مخاطرات طبيعي، تغيير مكان استقرار برخي از روستاهاي كشور اجتناب ناپذير است. طرح جابجائي و اسكان مجدد روستائي طرحي است كه با مطالعه علل جابجايي و بررسي ويژگي هاي اجتماعي و اقتصادي روستاييان و ارزيابي محيطي و كالبدي گزينه‌هاي مكان استقرار جديد، اقدام به تعيين مكان بهينه استقرار و فعاليت روستاهاي مورد بررسي مي‌نمايد. روستاي گوگرد به علت آسيب پذيري در برابر وقوع زمين لغزش هاي متوالي چندين بار جهت جابجايي مورد مطالعه قرار گرفته و در نهايت محلي براي جابجايي آن در نظر گرفته شده است. در صورتي كه خود اين مكان در برابر مخاطرات طبيعي آسيب پذير باشد؛ سبب فروپاشي كالبدي، اقتصادي و اجتماعي روستا خواهد شد. ارزيابي آسيب پذيري در ارتباط بامخاطرات طبيعي، نيازمندابزاردقيق باقابليت كاربرد درسطح فضايي گسترده است. ازاين رودر اين پژوهش جهت ارزيابي ميزان پايداري مكان منتخب براي جابجايي روستاي گوگرد،ابتدانرخودامنه جابجايي،طي دوره زماني 2003 تا 2010 بابهره گيرياز از 25 تصوير راداريسنجنده ASAR ماهواره ENVISAT به كمك تكنيك تداخل سنجي تفاضلي راداري (DInSAR) با روش SBAS استخراج شد.نتايج بررسي ها و نقشه نهايي جابجايي نشان داد كه مكان منتخب از نظر پايداري شرايط مساعدي ندارد و به طور متوسط 12سانتي متر در سال جابجايي در راستاي خط ديد ماهواره را تجربه مي كند. به منظوررفتار سنجي دامنه هاي محدوده موردمطالعه در برابر حركات دامنه اي، ارزيابي ميزان پايداري محيط و درك بهينه آن، نمودار سري زماني جابجايي براي 6 نقطه در پيرامون مكان منتخب ترسيم گرديد. اين نمودارها نشانگر وجود حركت رو به پايين در تمام جهات دامنه هاي مكان منتخب در راستاي خط ديد سنجنده مي باشد كه ميزان آن بين 148 سانتي متر متغير است.