بررسي تحمل به برداشت گونه هايAgropyron intermedium Oryzopsis holciformis، و Thymus fedtschenkoi Ronniger. (مطالعه موردي در مراتع فيروزكوه)

يكي از فاكتور هاي مهم در تعيين ظرفيت چرايي، مشخص كردن ميزان بهره برداري مجاز گونه ها مي باشد. اين بررسي جهت تعيين بهترين شدت برداشت علوفه گونه هاي معرف وكليدي،A.intermedium O.holciformi،s و T.fedtschenkoi در مراتع نيمه استپي سرد فيروزكوه در طول سال هاي85 تا 89 به اجرا در آمد. تيمارها شامل شدت هاي مختلف برداشت 25، 50 ، 75 درصد و شاهد بودند. در سال اول محدوده اي به مساحت يك هكتار انتخاب و حصاركشي شد. از هر يك از گونه هاي بالا 40 پايه متوسط و هم اندازه انتخاب شده و هر يك از تيمارهاي فوق بر روي 10 پايه، بدين ترتيب كه پايه(10-1) تيمار شاهد، پايه(20-11) تيمار 25 درصد، پايه(30-21) تيمار 50 درصد و پايه(40-31) تيمار 75 درصد اعمال گرديد. پايه هاي مورد مطالعه توسط تابلوها شماره گذاري و متمايز گرديدند و برداشت بصورت دستي و توسط قيچي باغباني صورت گرفت. ابتدا پس از وارد كردن داده ها در محيط Excel، طرح در قالب آماري كرت هاي خرد شده در زمان در نرم افزار SAS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و ميانگين ها با استفاده از آزمون دانكن مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان توليد به ترتيب برابر 59/24، 57/10 و 52/10 گرم درپايه مربوط به تيمار 25 درصد مي باشد كه با تيمار 50 درصد در گروه اول و كمترين ميزان آن برابر 17/20، 91/9 و 78/5 گرم درپايه مربوط به تيمار 75 درصد بوده كه با تيمار شاهد در گروه آخر جاي گرفتند. همچنين مقايسه ميانگين تيمارها در سال هاي مختلف نشان داد كه كاهش عملكرد علوفه گونه هاي مورد بررسي تحت تاثير ميزان بهره برداري قرار داشتند. كمترين ميزان توليد بترتيب برابر 61/15، 59/8 و 14/9 گرم درپايه، متعلق به سال خشك و كم باران يعني سال 87 مي باشد و بيشترين ميزان آن به سال هاي پرباران يعني سال 88 با توليدي برابر 6/24، 8/10 و 7/12 گرم در پايه برآورد شد. بنابراين بهتر است از گونه­هاي فوق 25 تا 50 درصد توليد ساليانه چرا صورت گيرد.