تعيين جذابيت زنبورپذيري گونه هاي گياهي با استفاده از روش رسته بندي

به منظور تعيين جذابيت گونه هاي گياهي براي زنبورداري، محدوده اي با مساحت 25221 هكتار در مراتع منطقه ييلاقي فريدن در استان اصفهان، انتخاب گرديد. جهت شناخت گياهان و تعيين پتانسيل زنبورپذيري گونه هاي گياهي، با شروع زمان گلدهي گياهان مرتعي و كوچ كلني هاي زنبورداران به منطقه، نمونه برداري زمان نمونه برداري در مراجعات هفتگي در طول زمان بهره برداري از تيپ هاي گياهي هنگامي كه 10 تا 20 درصد گياهان غالب به گل نشسته بودند، در تيپ هاي گياهي به روش تصادفي با استقرار 3 ترانسكت 200 متري و 30 پلات يك متر مربعي در راستاي آن انجام گرديد. جذابيت هر گونه گياهي با آماربرداري از تعداد زنبور ملاقات كننده و مدت زمان استقرار روي هر گياه در طول دوره گلدهي با استفاده از روش مشاهده مستقيم فيلم هاي برداشت شده از منطقه و ميانگين گيري از دو شاخص نسبي زمان و تعداد، شاخص جذابيت گونه ها تعيين گرديد. با انجام آناليز آماري رسته بندي شاخص جذابيت گونه هاي گياهي از نظر جذابيت در چهار گروه عالي، خوب، متوسط و ضعيف دسته بندي گرديدند. نتايج نشان داد كه در گروه جذابيت عالي (گروه I) گونه هاي قرار گرفته اند كه وجه اشتراك آنها تعداد زنبور ملاقات كننده و ميزان بالاي زمان استقرار بوده و بترتيب با كاهش ميانگين تعداد زنبور ملاقات كننده و زمان استقرار گونه هاي گياهي در گروه هاي با جذابيت خوب، متوسط و ضعيف (II، III و IV) طبقه بندي گرديدند. در منطقه مورد مطالعه مهمترين تيره هاي گياهي مورد استفاده زنبور عسل بترتيبCompositae ،Labiatae ، Umbelifera، Cruciferae، Gramineae، Liliaceae و Caryophyllaceae مي باشد. از تعداد 88 گونه گياهي در منطقه، 70 گونه مورد استفاده ي زنبورعسل مي باشند كه از نظر دامداران كم ارزش بوده و پوشش غالب مراتع ضعيف و بحراني را تشكيل مي دهند. از گياهان داراي جذابيت عالي مي توان گونه هاي خشخاش، اسپرس، انواع گون (lycioides، parroaianus، gossipianus)، آويشن، زول، شكرتيغال، خارشتر را نام برد. از گياهان داراي جذابيت خوب مي توان انواع سريش، اسپند، انواع گون (canesens، brachycalyx، cyclophylus)، گل گندم، جاز، يونجه، جاشير، پونه و از گياهان داراي جذابيت متوسط و ضعيف نيز مي توان گونه هاي انواع فرفيون، شنگ، كنگر، انواع مريم گلي، كلاه ميرحسن، پيچك، بومادران و مرغ را نام برد.