تاثير دوازده هفته تمرين هوازي بر سطوح سرمي اينترلوكين-6، واسپين و سرم آميلوييدي A زنان يايسه مبتلا به سندروم متابوليك

The effect of twelve weeks of aerobic training on serum levels of interleukin-6, vaspin and serum amyloid A in postmenopausal women with metabolic syndrome

چكيده زمينه و هدف: افزايش برخي عوامل التهابي مترشحه از بافت چربي مي تواند در بروز سندروم متابوليك موثر باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير 12 هفته تمرين هوازي بر سطوح سرمي اينترلوكين-6، واسپين و سرم آميلوييدي A زنان يايسه مبتلا به سندروم متابوليك انجام گرفت. روش بررسي: در مطالعه تجربي حاضر، 30 زن يايسه مبتلا به سندروم متابوليك (ميانگين سن: 48/9 ± 61 سال، شاخص توده بدني: 23/6±16/32 كيلوگرم بر متر مربع و ميزان چربي بدن: 71/2±82/30 درصد) در 2 گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي، 12 هفته تمرين هوازي (3 جلسه در هفته با شدت 75-65 درصد حداكثر اكسيژن مصرفي در جلسه اول شروع شد و به 85-75 درصد حداكثراكسيژن مصرفي افزايش يافت) انجام دادند. نمونه گيري خوني و اندازه گيري درصد چربي بدن، 24 ساعت قبل و 48 ساعت متعاقب آخرين جلسه تمريني انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل و زوجي و ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شد و (05/0 > P) معنادار تلقي گرديد. يافته ها : كاهش معني داري در سطوح سرمي اينترلوكين-6، واسپين و سرم آميلوييدي A (مقادير P به ترتيب 0001/0 ، 01/0، 04/0) و درصد چربي (02/0P=) در گروه تجربي مشاهده شد؛ در حالي كه در گروه كنترل تغيير معني داري مشاهده نشد. بين ميانگين چربي بدن با سطوح سرمي اينترلوكين-6، واسپين و سرم آميلوييدي A ارتباط مثبت معني داري مشاهد شد (05/0 > P). نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرين هاي هوازي به واسطه كاهش عوامل التهابي، مي تواند در كاهش وضعيت التهابي بيماران مبتلا به سندورم متابوليك موثر باشد. كلمات كليدي: تمرين هوازي، اينتر لوكين-6 ، واسپين، سرم آميلوييدي A، زنان يايسه، سندروم متابوليك

ABSTRACT Background and Aim: Increase in some inflammatory factors secreted by the adipose tissue can have predisposing effect on the development of metabolic syndrome. This study aimed to assess the effect of 12 weeks of aerobic training on serum levels interleukin-6, vaspin and serum amyloid A in postmenopausal women with metabolic syndrome. Material and Methods: In this semi-experimental study, 30 postmenopausal women with metabolic syndrome (mean age: 61 ± 9.48 years, body mass index: 32.16± 6.23 Kg/m2, and body fat: 30.82 ± 2.71%) were assigned to two experimental and control groups. The experimental group performed 12 weeks of aerobic training (3 sessions per week, with an intensity of 65-75% of maximum oxygen consumption at the first session which increased to 75-85 percent of maximum oxygen consuming) . 24 hours before and 48 hours after the last training sessions, blood samples were obtained and body fat percentage was measured. Data were analyzed by using independent and paired t-tests and also Pearsonʹs correlation coefficients. P < 0.05 was considered significant. Results: We found significant decrease in the serum levels of interleukin-6, vaspin and serum amyloid A (P values were 0.0001, 0.01, 0.04 respectively) and fat percentage (P=0.02) in the experimental group. No significant changes were observed in the control group. There was a significant positive correlation between the mean body fat and serum levels of interleukin-6, vaspin and serum amyloid A (P < 0.05). Conclusion: It seems that aerobic training can be effective in reducing inflammatory conditions by decreasing inflammatory factors in the patients with metabolic syndrome. Keywords: Aerobic training, Interleukin -6, Vaspin, Serum amyloid A, Postmenopausal women, Metabolic syndrome.